Dzwony Bazylei

Katedra w Bazylei, miejsce nadzwyczajnego kongresu II Międzynarodówki w 1912 opisanego w utworze. Dźwięk jej dzwonów symbolizuje niebezpieczeństwo nadciągającej nowej wojny światowej

Dzwony Bazylei (oryg. fr. Les Cloches de Bâle) – powieść Louisa Aragona, pierwsza z cyklu Świat rzeczywisty, opublikowana po raz pierwszy w roku 1934. Było to dzieło przełomowe w dorobku autora, potwierdzające jego zerwanie z lansowanym wcześniej surrealizmem na rzecz realizmu o wyraźnej wymowie ideologicznej. Pisarz traktował od tej pory pisane przez siebie powieści nie tylko jako dzieła literackie, ale również marksistowskie analizy społeczne, mające zachęcać czytelnika do zaangażowania się w ruch robotniczy.

Przekład Dzwonów Bazylei na język polski powstał dwa lata po opublikowaniu oryginału francuskiego. Jego autorem był Wacław Rogowicz[1]

  1. Louis Aragon: Dzwony Bazylei. s. 3.

Dzwony Bazylei

Dodaje.pl - Ogłoszenia lokalne