Eiger, widok od strony północno-zachodniej | |
Państwo | |
---|---|
Położenie | |
Pasmo | |
Wysokość |
3970 m n.p.m. |
Wybitność |
356 m |
Pierwsze wejście |
11 sierpnia 1858 |
Położenie na mapie Alp | |
46°34′44″N 8°00′23″E/46,578889 8,006389 |
Eiger – szczyt w Alpach Berneńskich o wysokości 3970 metrów n.p.m. Jest najbardziej znaną górą w historii alpinizmu ekstremalnego. Wraz z Mönchem i Jungfrau tworzy trio (Dreigestirn) wielkich szczytów w północnej części Berner Oberland w Szwajcarii. Jego północna ściana znana jest pod kilkoma nazwami: Eigerwand, Nordwand lub Mordwand (Mordercza Ściana)[1] – ta ostatnia to nazwa, jaką zaczęto określać ją po wielu tragicznie zakończonych próbach jej zdobycia. Ma ona 1800 metrów wysokości i jest najwyższą spośród stromych ścian w Alpach i Europie. Ściana północna tworzy wraz z filarem Walkera na Grandes Jorasses i północną ścianą Matterhornu tzw. Tryptyk Alpejski. Jest też jedną z sześciu północnych ścian Alp (obok północnych ścian: Matterhornu, Grandes Jorasses, Petite Dru, Piz Badile i Cima Grande di Lavaredo) – ścian niezwykle trudnych i legendarnych wśród alpinistów[2].
W 1912 roku ukończono budowę kolejki zębatej na przełęcz Jungfraujoch (górna stacja na wysokości 3454 metrów n.p.m.), która biegnie przez kilka kilometrów we wnętrzu Eigeru. W dwóch miejscach zrobiono okna w północnej ścianie, umożliwiając obserwowanie jej z bliska. Pociąg zawsze się zatrzymuje w tych miejscach, aby turyści mogli skorzystać z punktów widokowych. Są to stacje „Eigerwand” (2865 metrów n.p.m.) i „Eismeer” (3150 metrów n.p.m.).
Pierwsze wejście: Charles Barrington oraz przewodnicy Christian Almer i Peter Bohren. 11 sierpnia 1858 o trzeciej rano wyruszyli z Wengernalp. Nie wspinali się dzisiejszą, „drogą normalną”, lecz prawie ostrzem grani północno-zachodniej, i na wierzchołku stanęli tuż przed południem. Zeszli kuluarem i wzdłuż flanki gdzie dziś prowadzi normalna droga zejścia.