Estazolam

Estazolam

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) 8-chloro-6-fenylo-4H-benzo[f][1,2,4]triazolo[4,3-a][1,4]diazepina Inne nazwy i oznaczenia farm. łac. estazolamum
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C16H11ClN4
Masa molowa	294,74 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	29975-16-4
PubChem	3261
DrugBank	DB01215
SMILES C1C2=NN=CN2C3=C(C=C(C=C3)Cl)C(=N1)C4=CC=CC=C4
InChI InChI=1S/C16H11ClN4/c17-12-6-7-14-13(8-12)16(11-4-2-1-3-5-11)18-9-15-20-19-10-21(14)15/h1-8,10H,9H2 InChIKey CDCHDCWJMGXXRH-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Rozpuszczalność w wodzie praktycznie nierozpuszczalny (1,5 mg/l)[1] Temperatura topnienia 228–229 °C[1] logP 4,7[1]
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2024-09-14] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanego źródła[2] Uwaga Zwroty H H315, H319, H335 Zwroty P P261, P264, P271, P280, P302+P352, P305+P351+P338 Numer RTECS XZ5473500 Dawka śmiertelna LD50 300 mg/kg (królik, drogą pokarmową)
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC	N05CD04
Legalność w Polsce	substancja psychotropowa grupy IV-P
Farmakokinetyka Działanie przeciwdrgawkowe, przeciwlękowe, nasenne Biodostępność doustnie 85%, podjęzykowo 99%, dożylnie 100% Okres półtrwania 10–24h Wiązanie z białkami osocza i tkanek 93% Metabolizm wątrobowy Wydalanie 4% z kałem, reszta z moczem
Uwagi terapeutyczne Drogi podawania doustnie
Multimedia w Wikimedia Commons

Estazolam (łac. estazolamum) – organiczny związek chemiczny, lek z grupy benzodiazepin (ściślej triazolobenzodiazepin) zsyntetyzowany w laboratoriach firmy Upjohn w 1972 r.^[3] Wykazuje głównie działanie nasenne (stosowany przede wszystkim jako bezpieczny środek nasenny o średnio silnym działaniu, jednak zwykle nie dłużej niż przez 3 tygodnie) i uspokajające, oprócz tego słabsze anksjolityczne, rozluźniające mięśnie szkieletowe i przeciwdrgawkowe. Przyjmuje się, że 2 mg estazolamu jest dawką równoważną dla 10 mg diazepamu^[4]. Okres półtrwania wynosi od 10 do 24 godzin po jednorazowym podaniu leku, a nikotyna może przyczynić się do zmniejszenia długości działania^[5].