Felonion, Fiełoń, Ryza (gr. φαιλόνιον) – szata liturgiczna w obrządku bizantyjskim, oraz wielu innych obrządkach wschodnich, odpowiednik rzymskiego ornatu, używana do sprawowania liturgii przez prezbiterów.
Wierzchnia szata, pozbawiona rękawów, nakładana na sticharion i epitrachelion. Symbolizuje szkarłatny płaszcz, w który ubrano Chrystusa na dworze Piłata, przed ukrzyżowaniem[1].
Szata istnieje od początku chrześcijaństwa, nosili już ją apostołowie[2].
Podczas nakładania Felonionu kapłan odmawia modlitwę: