Częstotliwość |
Rocznik |
---|---|
Państwo | |
Adres |
Uniwersytet Zielonogórski, Instytut Filologii Polskiej, al. Wojska Polskiego 69, 65-762 Zielona Góra |
Wydawca |
Uniwersytet Zielonogórski |
Organ prasowy |
Polonistyczne czasopismo naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego |
Tematyka |
Polonistyka. Literatura. Język. Nauki o kulturze i religii. |
Język |
polski i inne |
Pierwszy numer |
2015 (1975) |
Ostatni numer |
2023 (najnowszy) |
Redaktor naczelny |
Radosław Sztyber |
Stali współpracownicy |
Monika Kaczor, Katarzyna Grabias-Banaszewska, Agnieszka Gruszka, Irmina Kotlarska, Anna Strzyżewska, Dorota Szagun, Mirosława Szott, Izabela Taraszczuk, Alicja Trembowski, Natalia Zotova, Kamil Banaszewski |
Średni nakład |
100 (otwarty dostęp on-line) |
Format |
B5 |
ISSN | |
DOI | |
Strona internetowa |
Filologia Polska (pełny tytuł: Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego) – polskie czasopismo naukowe wychodzące na Uniwersytecie Zielonogórskim od roku 2015 i redagowane przez pracowników Instytutu Filologii Polskiej[1] na Wydziale Humanistycznym[2]. Tematyka publikowanych na jego łamach artykułów mieści się w obszarze wiodących w jednostce dyscyplin polonistycznych, językoznawstwa oraz literaturoznawstwa, ale także pokrewnych (historia, nauki o kulturze i religii), dzięki czemu kolejne numery nabierają charakteru interdyscyplinarnego.
Rocznik (choćby poprzez jego tytuł) odwołuje się do tradycji dwu dawniejszych serii wydawniczych, mianowicie „Filologii Polskiej” wydawanej przez Wyższą Szkołę Pedagogiczną w Zielonej Górze (w ramach „Studiów i Materiałów”) w latach 1975-1999 (dziesięć tomów), a następnie przez Uniwersytet Zielonogórski, kiedy to w okresie 2003-2013 wyszło pięć zeszytów[3].
Na łamach periodyku swoje materiały zamieszczają przede wszystkim poloniści, nadto slawiści, historycy, historycy sztuki, religioznawcy. Studia w większości ukazują się w języku polskim, zarazem po angielsku, niemiecku, rosyjsku, serbsku, ukraińsku. W trakcie opracowywania kolejnych numerów stały zespół redakcyjny każdorazowo wspierany jest przez redaktorów naukowych, którzy opracowują tematycznie sprofilowane zaproszenie do rocznika, w efekcie poszczególne zeszyty zyskują walor cyklu większych bądź mniejszych monografii (poświęconych np. życiu i twórczości Elizy Orzeszkowej[4], Adama Mickiewicza[5], Henryka Sienkiewicza[6], Bolesława Leśmiana[7], Mikołaja Reja[8] czy wartościom w tekstach kultury). Artykuły oraz numery rocznika wyposażone są w unikalne identyfikatory DOI (prefiks: 10.34768 do roku 2023 za sprawą DataCite ; od kolejnego dzięki współpracy z Crossref to: 10.61827), natomiast publikacja składanych przez autorów materiałów odbywa się na warunkach Creative Commons / Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)[9].
Strukturę tomów wyznaczają obecne zawsze dwie zasadnicze sekcje: obszerne „Studia i Materiały” oraz skromniejsze „Regionalia Lubuskie”. Ponadto: „Opinie”, „Recenzje”, „Varia”, „Obszary Trzecie”. Zawartość głównej części poszczególnych roczników wypełniają rozprawy nadesłane w odpowiedzi na cyklicznie formułowane zaproszenia[10].
Redakcję periodyku stale wspiera Rada naukowa[11] oraz Zespół recenzencki[12], którego członkami są wyłącznie badacze nieafiliowani przy Uniwersytecie Zielonogórskim.
Rocznik publikowany jest hybrydowo, dlatego też ukazuje się w postaci tradycyjnej, papierowej (która jest formą podstawową czasopisma) i jednocześnie dostępny jest on-line poprzez oficjalny serwis internetowy „Filologii Polskiej”[13], co m.in. wpisuje czasopismo w idee open access, w efekcie czasopismo otrzymało wyróżnienie „Diamentowy otwarty dostęp”[14]. Redakcja ściśle współpracuje z Zielonogórską Biblioteką Cyfrową i Repozytorium Biblioteki Uniwersytetu Zielonogórskiego[15] (zarejestrowanymi w OpenDOAR )[16] oraz Oficyną Wydawniczą Uniwersytetu Zielonogórskiego[17]. Wybrane numery periodyku ukazują się jako efekt współdziałania (w różnym rozmiarze) z podmiotami zewnętrznymi – z Towarzystwem Literackim im. Adama Mickiewicza (w 2016 roku), Fundacją Wisławy Szymborskiej (w 2023 roku), czeskim Muzeum Narodowym w Pradze (w 2024 roku).
„Filologia Polska” jest indeksowana i/lub archiwizowana w ramach kilkudziesięciu platform zewnętrznych (baz referencyjnych bądź repozytoriów) m. in.[18]: Academic and Scholarly Research Publication Center (EuroPub)[19], Academic Journals[20], Academica,, Repozytorium Uniwersytetu Zielonogórskiego[21], WorldCat.org[22], Zielonogórska Biblioteka Cyfrowa (ZBC)[23][24]. Tytuł znajduje się na ministerialnej liście czasopism punktowanych[25].
Serwis internetowy rocznika funkcjonuje w środowisku PKP OJS (Simon Fraser University), co umożliwia zoptymalizowanie procesów wydawniczych, a także automatyczny (i natychmiastowy) masowy transfer (meta)danych do baz referencyjnych (pliki typu jats, xml; harvesting)[26].
Łamy czasopisma udostępniono także w celach dokumentacyjnych, w związku z czym w kolejnych numerach systematycznie pojawiają się rejestry bibliograficzne dokonań naukowych lubuskiego środowiska polonistycznego[27], sprawozdania z realizowanych inicjatyw oraz prezentacje sylwetek badaczy związanych z rocznikiem i Instytutem Filologii Polskiej Uniwersytetu Zielonogórskiego – Maria Januszewicz[28], Małgorzata Mikołajczak[29], Anna Szóstak[30], Marzanna Uździcka, Jerzy Brzeziński[31], Marian Bugajski[32], Czesław Paweł Dutka[33][34], Leszek Libera[35], Krzysztof Maćkowiak[36], Władysław Magnuszewski[37], Józef Tomasz Pokrzywniak[38], Ireneusz Sikora[39]. Od roku 2023 ukazuje się także almanach rocznika, wyłącznie w wersji on-line[27], w jego treści dominują materiały archiwalne oraz źródłowe.