Fokstrot

Ten artykuł od 2016-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Fokstrot, foxtrot – amerykański taniec towarzyski, dotarł do Europy ok. 1918 roku; metrum parzyste, rytm synkopowany, tempo szybkie. Słowo „foxtrot” oznacza kłus lisa – pochodzi od nazwiska aktora Harry'ego Foxa, który wprowadził do tego tańca kroki kłusujące^[1]. Foxtrot uważany jest za jeden z najtrudniejszych tańców i nazywany „najtrudniejszym spacerem świata”.

Odmiany fokstrota to: Slow-fox i Quickstep.

Metrum: 4/4^[2]

Tempo: 30-32 taktów na minutę, co daje 120 BPM (4 razy 30).

Wydatek energetyczny podczas tańczenia fokstrota wynosi 0,65 kcal/kg masy ciała/10 min^[3].

↑ MarianM. Wieczysty MarianM., Tańczyć może każdy, Wyd. 4, Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1986, ISBN 83-224-0302-X, OCLC 749211693 [dostęp 2023-02-02] .
↑ GuyG. Howard GuyG., Technique of ballroom dancing., [Place of publication not identified]: International Dan, 1976, ISBN 0-900326-19-0, OCLC 650412956 [dostęp 2023-02-02] .
↑ Jan Jeszka: 3.1.2 Aktywność fizyczna. W: Jan Gawęcki, Lech Hryniewiecki: Żywienie człowieka. T. 1: Podstawy nauki o żywieniu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 121. ISBN 83-01-13947-1.

[:0-1] MarianM. Wieczysty MarianM., Tańczyć może każdy, Wyd. 4, Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1986, ISBN 83-224-0302-X, OCLC 749211693 [dostęp 2023-02-02] .

[:1-2] GuyG. Howard GuyG., Technique of ballroom dancing., [Place of publication not identified]: International Dan, 1976, ISBN 0-900326-19-0, OCLC 650412956 [dostęp 2023-02-02] .

[pwn-3] Jan Jeszka: 3.1.2 Aktywność fizyczna. W: Jan Gawęcki, Lech Hryniewiecki: Żywienie człowieka. T. 1: Podstawy nauki o żywieniu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 121. ISBN 83-01-13947-1.

[1]

[2]

[3]