G7 (grupa)

Zobacz też: inne znaczenia nazwy G7.

Skład grupy G7
Stany Zjednoczone prezydent Joe Biden  Japonia premier Shigeru Ishiba  Niemcy kanclerz Olaf Scholz  Wielka Brytania premier Keir Starmer  Francja prezydent Emmanuel Macron  Włochy premier Giorgia Meloni  Kanada premier Justin Trudeau Dodatkowo  Unia Europejska przewodniczący RE Charles Michel przewodnicząca KE Ursula von der Leyen

G7 (ang. Group of Seven), G8 (w latach 1997–2014), G6 (w latach 1975–1976) – grupa siedmiu państw (międzyrządowe forum polityczne), które tworzą największe rozwinięte gospodarki i demokracje na świecie: Stany Zjednoczone, Japonia, Niemcy, Wielka Brytania, Francja, Włochy i Kanada (od 1976). Przywódcy państw należących do G7 oraz przewodniczący Rady Europejskiej i przewodniczący Komisji Europejskiej (jako przedstawiciele Unii Europejskiej) spotykają się co roku na szczytach polityczno-gospodarczych. Lokalizacja szczytu zmieniała się rotacyjnie według następującej kolejności: Francja, Stany Zjednoczone (USA), Wielka Brytania, Niemcy, Japonia, Włochy, Kanada. W 2014 gospodarzem szczytu była Unia Europejska, a odbył się on w Brukseli. Od 1997 do 2014 członkiem grupy była także Rosja (w tym czasie grupa działała jako G8). Po aneksji Krymu przez Rosję i rozpoczęciu wojny w Donbasie pozostałe państwa grupy postanowiły zawiesić członkostwo Rosji, powracając do formuły G7. W czerwcu 2014 nie odbył się szczyt G8 w Rosji (w Soczi), ale – zamiast niego – szczyt G7 (bez udziału Rosji) w Brukseli. Formalnie Rosja została zawieszona 24 marca 2014^[1].

W celu zwiększenia reprezentatywności forum od 2005 odbywają się spotkania określane jako G8+5, z udziałem przedstawicieli Chin, Brazylii, Indii, Meksyku i Południowej Afryki. Przed zaproszeniem Rosji do składu grupy (w 1997) odbywały się po szczytach G7 (od 1994) spotkania, określane wówczas jako G7+1, z przedstawicielami Rosji.

G7 nie jest organizacją międzynarodową, a jedynie grupą państw, których przywódcy spotykają się na swoistym forum polityczno-ekonomicznym. Ugrupowanie to nie posiada swoich stałych organów ani sformalizowanej struktury. Prezydencja w grupie obejmowana jest co roku przez kolejny kraj, który jest odpowiedzialny za organizację spotkań ministerialnych i szczytu, w którym uczestniczą szefowie tych państw.