Denar Kasjusza z personifikacją Wolności na awersie | |
Data urodzenia |
przed 85 p.n.e. |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
Gaius Cassius Longinus (ur. przed 85 p.n.e., zm. 3 października 42 p.n.e.) – rzymski wódz, jeden z zabójców Cezara, później walczył przeciw II triumwiratowi. Jeden z ostatnich obrońców republiki. Kwestor w armii Krassusa, wyróżnił się w wojnie z Partami w 53 roku p.n.e. Jako jeden z nielicznych przeżył bitwę pod Karrami. W 49 p.n.e. stał się dowódcą floty pod rozkazami Pompejusza Wielkiego, tym samym stanął przeciwko Cezarowi w wojnie domowej. Jednakże Juliusz Cezar wybaczył mu później i wyznaczył go swoim legatem. Wraz z Markiem Brutusem stał na czele spiskowców, którzy zabili Cezara. W trakcie bitwy pod Filippi, w powstałym zamieszaniu, myśląc, że zbliżają się żołnierze triumwirów, aby uniknąć niewoli, polecił niewolnikowi, by przebił go mieczem. Jak się jednak okazało, byli to jego żołnierze.