terytorium okupowane | |||
1915–1918 | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Siedziba | |||
Data likwidacji |
1918 | ||
Zarządzający | |||
Języki urzędowe | |||
Położenie na mapie |
Generalne Gubernatorstwo Wojskowe w Polsce (niem. Militärgeneralgouvernement in Polen, Militärgeneralgouvernement Lublin) – austro-węgierska okupacyjna jednostka administracyjna w Królestwie Polskim (Kongresowym), działająca od 1 września 1915 r. do 3 listopada 1918 r.
W wyniku ofensywy państw centralnych, przeprowadzonej w okresie od maja do sierpnia 1915 r. całe terytorium Królestwa Polskiego znalazło się pod okupacją Niemiec i Austro-Węgier. Siedzibą Generalnego Gubernatorstwa Wojskowego w Polsce były początkowo Kielce, a od 1 października – Lublin. Generalne Gubernatorstwo Wojskowe podporządkowane było bezpośrednio Naczelnej Komendzie Armii Austro-Węgier. Obszar Generalnego Gubernatorstwa Wojskowego obejmował gubernie lubelską, kielecką, radomską i część piotrkowskiej oraz – jako enklawę na obszarze okupacji niemieckiej – Jasną Górę.
Od listopada 1916 r. na terenie Generalnych Gubernatorstw Lubelskiego i Warszawskiego rozpoczęto organizowanie zależnego od Niemiec i Austro-Węgier Królestwa Polskiego. W 1917 r. administracja polska przejęła od władz okupacyjnych sądownictwo (1 września) oraz szkolnictwo (1 października).