Gladius, pióro (łac. gladius – miecz; l.mn. gladii) – anatomiczna struktura występująca u niektórych głowonogów (dziesięciornice[1], ośmiornice[2] i wampirzyce z rodzaju Vampyroteuthis[3]) w postaci długiej, chitynowej płytki o zróżnicowanym kształcie i rozmiarach, tworzącej część endoszkieletu. Jest położona wzdłuż ciała mięczaka, zawsze po stronie grzbietowej, pomiędzy płaszczem a trzewiami[1]. Składa się z proostrakum, rachis (rhachis), blaszek i skrzydeł bocznych, stożka (conus) i rostrum[1]. Gladius nazywany jest też muszlą wewnętrzną, ponieważ jest uważany za wewnętrzną pozostałość pierwotnie zewnętrznej muszli głowonogów[3].
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie BlaszakT1
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Maggenti
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie tolweb