Wnętrze Glasgow Central, widok na północny wschód w hali dworca | |
Państwo | |
---|---|
Kraj | |
Miejscowość | |
Zarządca |
Network Rail (bezpośrednio) |
Data otwarcia |
1 VIII 1879 |
Liczba pasażerów (2008) |
28 mln |
Dane techniczne | |
Liczba peronów |
17 |
Liczba krawędzi peronowych |
17 |
Kasy |
|
Linie kolejowe | |
Położenie na mapie Glasgow | |
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii | |
Położenie na mapie Szkocji | |
55°51′30″N 4°15′28″W/55,858333 -4,257778 | |
Strona internetowa |
Historia | |
1 VIII 1879 |
Otwarcie górnej stacji[1] |
---|---|
10 VIII 1896 |
Otwarcie dolnej stacji[1] |
1901–1905 |
Przebudowa górnej stacji |
1960 |
Wymiana sygnalizacji |
5 X 1964 |
Zamknięcie dolnej stacji[1] |
V 1974 |
Pierwszy pociąg „Electric Scot” do Londynu (Euston) |
5 XI 1979 |
Ponowne otwarcie dolnej stacji jako części Argyle Line[1] |
1984–1986 |
Renowacja |
1998–2003 |
Renowacja |
Glasgow Central Station (szk.-gael. Stèisean Meadhan Ghlaschu) jest większym z dwóch obecnych terminali na magistrali kolejowej w Glasgow, największym mieście Szkocji. Stację otworzyła firma Caledonian Railway 31 lipca 1879 r., a dziś zarządza nią Network Rail. Jest ona północnym zakończeniem West Coast Main Line[2].
Stacja obsługuje przedmieścia i miasta południowej część konurbacji Greater Glasgow oraz Ayrshire i wybrzeża rzeki Clyde, a także jest stacją końcową wszystkich połączeń międzymiastowych pomiędzy Glasgow i stacjami w Anglii. Odchodzą stąd również pociągi do Edynburga, jednak to drugi terminal magistrali – Glasgow Queen Street – jest główną stacją komunikacji ze stolicą.
Glasgow Central jest najbardziej uczęszczaną stacją kolejową w Szkocji i drugą w Wielkiej Brytanii, po Birmingham New Street[3][4]. Według Network Rail, ponad 38 milionów ludzi używa jej rocznie, 80% z nich to pasażerowie[4].