Jako Grupę 47 (niem. Gruppe 47) określa się uczestników niemieckojęzycznych spotkań literackich organizowanych przez Hansa Wernera Richtera w okresie od 1947 do 1967. Grupa jednoczyła pisarzy odrzucających nazizm i popierających uprawianie literatury społecznie zaangażowanej[1]. Celem było wspieranie młodych i nieznanych autorów. W krótkim czasie grupa stała się ważnym elementem literatury Republiki Federalnej Niemiec. Przestała istnieć w 1968, choć ostatnie jej spotkanie odbyło się w 1977. Alegorią Grupy 47 jest powieść Güntera Grassa Spotkanie w Telgte[1].