Gubernia charkowska

Gubernia charkowska

Харьковская губерния

gubernia
Herb
Państwo	Imperium Rosyjskie
Siedziba	Charków
Data powstania	17 grudnia 1835
Data likwidacji	1 sierpnia 1925
Powierzchnia	54 493 km²
Populacja (1905) • liczba ludności	2 919 700[1]
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba ujezdów	11
Położenie na mapie
Multimedia w Wikimedia Commons

Gubernia charkowska (ros. Харьковская губерния) – jednostka administracyjna Imperium Rosyjskiego ze stolicą w Charkowie, utworzona pierwotnie jako namiestnictwo charkowskie ukazem Katarzyny II w 1780 roku z przekształcenia guberni słobodzko-ukraińskiej. W 1797 Paweł I likwidując namiestnictwa przywrócił gubernię słobodzko-ukraińską, 5 grudnia^?/17 grudnia 1835 została ona przemianowana na gubernię charkowską. Obejmowała powierzchnię 54 493 km².

Gubernia była położona pomiędzy 48°31′ a 51°16′ szerokości geograficznej północnej i 33°50′ a 39°50′ długości geograficznej wschodniej. Graniczyła od północy z gubernią kurską i woroneską, na wschodzie z Obwodem Wojska Dońskiego, na południu z gubernią katerynosławską, na zachodzie z gubernią połtawską.

Zlikwidowana w 1925 przy reformie podziału administracyjnego Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej.