| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obywatelstwo | ||||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | ||||||||||||||||||||||
| Klub |
Saville Sports Centre, Edmonton | |||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
Heather Nedohin, z domu Godberson (ur. 15 lipca 1975 w Fort St. John, Kolumbia Brytyjska) – kanadyjska curlerka, mistrzyni świata juniorów 1996, brązowa medalistka MŚ 1998 i 2012. Obecnie występuje jako kapitan zespołu, gra w Saville Sports Centre w Edmonton. Jest żoną trzykrotnego mistrza świata Davida Nedohina.
W curling zaczęła grać w 1981[1]. W 1996 zwyciężyła w swoim pierwszym turnieju prowincjonalnym, była najlepsza wśród juniorek także na arenie krajowej pokonując w finale Saskatchewan (Cindy Street)[2]. Na Mistrzostwach Świata Kanadyjki awansowały do fazy finałowej, złote medale zdobyły po wygraniu meczów przeciwko Szwajcarii (Nadja Heuer) i Szkocji (Julia Ewart)[3].
Po przekroczeniu wieku juniorskiego Heather jako trzecia dołączyła do ekipy Cathy King. Zespół King wygrał mistrzostwa Alberty w latach 1997 i 1998. Za pierwszym razem w Scott Tournament of Hearts 1997 zawodniczki awansowały do play offów i zajęły 4. miejsce[4]. Rok później zespół z Edmonton wygrał Round Robin. W fazie finałowej drużyna Cathy King zdobyła tytuł mistrzyń Kanady dwukrotnie pokonując 7:6 Ontario (Anne Merklinger)[5].
Podczas Mistrzostw Świata 1998 Kanadyjki były gospodyniami turnieju. W półfinale przegrały ze Szwedkami (Elisabet Gustafson), uplasowały się na najniższym stopniu podium wygrywając 10:2 nad Norweżkami (Dordi Nordby)[6]. Heather wystąpiła w mistrzostwach kraju 1999 jako Team Canada, po wygranej w półfinale z Connie Laliberte zespół uległ w finale Colleen Jones[7].
W sezonie 1999/2000 Heather opuściła zespół King by samej stać się kapitanem. Drużyna pod jej przewodnictwem zdołała zakwalifikować się na Scott Tournament of Hearts 2000, jednak zajęła 6. miejsce[8]. Później Nedohin dołączyła do zespołów Atiny Johnston i Deb Santos. Jako skip w 2012 ponownie wygrała rozgrywki prowincjonalne i wystąpiła w mistrzostwach kraju. Alberta zdołała zakwalifikować się z 4. miejsca do play-offów. W ostatniej fazie turnieju drużyna okazała się być najlepsza i wygrała wszystkie mecze począwszy od spotkania 3-4 z Quebeckiem (Marie-France Larouche) 7:4, półfinału z Manitobą (Jennifer Jones) 6:5 i finału przeciwko Kolumbii Brytyjskiej (Kelly Scott) 7:6. W MŚ Kanadyjki by dostać się do fazy finałowej musiały w barażu pokonać 9:8 Amerykanki (Allison Pottinger). W niższym meczu Page play-off uległy 3:4 Koreankom (Kim Ji-sun), zdobyły jednak brązowe medale pokonując azjatycką drużynę 9:6[9]. Jako Team Canada podczas Scotties Tournament of Hearts 2013 zespół Nedohin uplasował się na 4. miejscu, w meczu o brąz przegrał z Kolumbią Brytyjską (Kelly Scott), wcześniej jednak zmierzył się w półfinale z Manitobą (Jennifer Jones).
Na 6. miejscu ekipa Nedohin ukończyła rywalizację w kanadyjskich kwalifikacjach olimpijskich 2013. Zespół z Edmonton wygrał 3 mecze, a przegrał 4.
- ↑ 2011 GP Car and Home Players Championship Coverage. [dostęp 2012-02-26]. (ang.).
- ↑ Canadian Curling Association: 1996 Maple Leaf Juniors. [dostęp 2012-02-26]. (ang.).
- ↑ MŚJ 1996 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ Canadian Curling Association: Scott Tournament of Hearts 1997. [dostęp 2012-02-26]. (ang.).
- ↑ Canadian Curling Association: Scott Tournament of Hearts 1998. [dostęp 2012-02-26]. (ang.).
- ↑ MŚ 1998 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ Canadian Curling Association: Scott Tournament of Hearts 1999. [dostęp 2012-02-26]. (ang.).
- ↑ Canadian Curling Association: Scott Tournament of Hearts 2000. [dostęp 2012-02-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)]. (ang.).
- ↑ MŚ 2012 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)