Herb Katalonii

Ten artykuł od 2012-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Herb Katalonii – przedstawia na tarczy w polu złotym cztery pręgi czerwone (karminowe). Nad tarczą znajduje się korona królewska.

Jest to nieoficjalny herb, ponieważ statuty autonomiczne Katalonii z 1979 i 2006 roku pomijają herb, wspominają tylko o fladze Katalonii.

Jest to jeden z najstarszych herbów w Europie. Znany z pieczęci hrabiego Barcelony Rajmunda Berengara IV z 1150 (1159) roku. Następnie przejęty został przez potomków jako królów Aragonii.

Od 1137 do 1714 był to herb Korony Aragońskiej (Katalonia, Roussillon, Aragonia, Walencja, Baleary), poszerzony następnie o regiony Prowansję, Sycylię, Sardynię.

Szesnastowieczna legenda głosi, że cztery czerwone paski zostały namalowane na złotej tarczy Wilfreda I Włochatego (hrabia Barcelony, zm. 897) przez króla Karola Łysego palcami zanurzonymi we krwi z rany hrabiego.

Herb najprawdopodobniej pochodzi z Carcassonne, skąd wywodzi się protoplasta hrabiów Barcelony Wilfred Włochaty^[1].