Back Condau de Ribagorza AN Condáu de Ribagorza AST Comtat de Ribagorça Catalan Grafschaft Ribagorza German Κομητεία της Ριβαγόρθα Greek County of Ribagorza English Condado de Ribagorza Spanish Ribagorzako Konderria EU Comté de Ribagorce French Ribagorça grófság Hungarian
Hrabstwo Ribagorza (kat. Comtat de Ribagorça, arag. Condato de Ribagorza, łac. Comitatus Ripacurtiae) – historyczne hrabstwo związane z Królestwem Nawarry. Leżało u stóp Pirenejów pomiędzy rzekami Esera i Noguesa Ribagorza, a najważniejszym miastem było Benabarre. Na wschodzie graniczyło z hrabstwem Pallars, na zachodzie z Sobrarbe. Obecnie są tereny należące do comarki Ribagorza ze stolicą w Graus i zachodniej części Alta Ribagorça.
Początkowo mogło być powiązane z Marchią Hiszpańską; pierwszy wymieniany w dokumentach hrabia Ribagorzy to Galindo (w 833 roku). Pierwszy potwierdzony historycznie władca to Rajmund I. Od początku X wieku hrabstwo było zmuszone do płacenia trybutu Aragonii. Po 1019/20 roku król Nawarry Sancho III Wielki podbił jego tereny i połączył z Sobrarbe. Po jego śmierci trafiły do jednego z synów Gonzalo Sáncheza, ale już w 1045 podbił je jego przyrodni brat Ramiro I, król Aragonii. W późniejszych czasach Ribagorza była jeszcze dwa razy wydzielana z Aragonii. Po raz pierwszy uczynił to Jakub II Sprawiedliwy dla swego młodszego syna Piotra (otrzymał również Empúries i Prades). Po śmierci jego wnuka teren wrócił do korony. Po raz drugi Ribagorza wydzielono dla nieślubnego syna Jana II Aragońskiego, Alonso, wielkiego mistrza zakonu Calatrava. Linia od niego pochodząca wygasła utrzymała się u władzy formalnie do 1598 roku.
W 1587 r. król Filip II Habsburg postanowił odebrać hrabstwo jego posiadaczowi, księciu Villahermosie. Wiązało się to z jego polityką unifikacji posiadanych ziem. Popierali go w tych dążeniach mieszkańcy hrabstwa. Na przeszkodzie temu stanął Najwyższy Sędzia Aragonii, Jan z Lanuzy, który uznał działania króla za bezprawne. Wtedy jeszcze królowie musieli liczyć się z jego opiniami. Te nie przypadły z kolei do gustu mieszkańcom hrabstwa, którzy zbuntowali się przeciwko Villahermosie. Bunt został jednak krwawo stłumiony, a przywódcy zamordowani. Wówczas królewski doradca, Chinchón, wysłał do Ribagorzy wojska, który usunęły Villahermosę z tych terenów. Aragonia pogrążyła się jednak w chaosie. Na drogach rozpoczęły się napady na królewskie transporty z pieniędzmi. Formalnie Ribagorza została włączona do korony hiszpańskiej na mocy dekretów de Nueva Planta z 1717.
Nie jest jasne pochodzenie dynastii. Choć wiadomo, że byli wasalami Karolingów, spekuluje się, że mogli być z nimi spokrewnieni. Imiona hrabiów wskazują też na powiązania z hrabiami Tuluzy (rządzącymi w Pallars od 848 do 871; hrabiowie Rajmund i Bertrand) oraz z Aragonią/Katalonią (Isarn, Miro).
Pierwszą spisaną historią hrabstwa był XV-wieczny dokument Fragmentum historicum ex cartulario Alaonis