Hrotsvitha z Gandersheim (ur. ok. 935, zm. 1001) – niemiecka mniszka żyjąca w X wieku, która była chrześcijańską poetką piszącą po łacinie.
Pochodziła ze szlacheckiej rodziny z Saksonii. Została mniszką i opatką w benedyktyńskim klasztorze w Gandersheim. Jej twórczość wykazuje znajomość dzieł nie tylko Ojców Kościoła, lecz także poezji klasycznej (Wergiliusza, Horacego, Owidiusza, Plauta czy Terencjusza). Wzorowała się na budowie wiersza Terencjusza. Uważała go za poganina i zajęła się tworzeniem chrześcijańskich komedii (dialogi wierszem), aby wyprzeć jego twórczość.
Zajmowała się także spisywaniem wierszem żywotów świętych, a także opisała życie Ottona I (Gesta Ottonis).
Jej twórczość została odkryta przez Konrada Celtisa i ukazała się drukiem w 1501.