Hymn Danii

1. Der er et yndigt land,
det står med brede bøge
¦: nær salten østerstrand;: ¦
det bugter sig i bakke, dal,
det hedder gamle Danmark,
¦: og det er Frejas Sal: ¦

2. Dér sad i fordums tid
de harniskklædte kæmper,
¦: udhvilede fra strid;: ¦
så drog de frem til fjenders mén
nu hvile deres bene
¦: bag højens bautasten: ¦

3. Det land endnu er skønt,
thi blå sig søen bælter,
¦: og løvet står så grønt;: ¦
og ædle kvinder, skønne mø'r
og mænd og raske svende
¦: bebo de danskes øer: ¦

4. Hil drot og fædreland!
Hil hver en danneborger,
¦: som virker, hvad han kan!: ¦
Vort gamle Danmark skal bestå,
så længe bøgen spejler
¦: sin top i bølgen blå: ¦

1. Jest taki piękny kraj
z rozłożystymi bukami dającymi cień
¦: nad Bałtyku słonym brzegiem;: ¦
Jego doliny z pagórkami łagodnie opadającymi,
jego imię stare imię – Dania,
¦: i to jest Frei kraina.: ¦

2. Tu w dawnych czasach
zbrojni wikingowie odpoczywali
¦: pomiędzy swymi krwawymi walkami: ¦
Potem szli na spotkanie z wrogiem
Dziś w kamiennym kurhanie
¦: znajdują ostateczny spoczynek: ¦

3. Ta kraina wciąż piękna,
niebieskie morze otacza ją,
¦: a pokój jest w niej umiłowany.: ¦
Silni mężczyźni i szlachetne kobiety
niosą honor kraju
¦: pełni wiary i zdolności: ¦

4. Niech żyje Król i Ojczyzna!
Niech żyje każdy Duńczyk,
¦: który działa, ile może!: ¦
Nasza stara Dania istnieć będzie,
póki czubek buku
¦: odbija się w fali niebieskiej.: ¦