Back انتفاضة Arabic انتفاضه ARZ Intifada AST İntifada AZ Інтыфада BE ইন্তিফাদা Bengali/Bangla Intifada BR Intifada BS Intifada Catalan Intifáda Czech
Intifada (hebr. אינתיפאדה, arab. انتفاضة intifāḍa – strząsanie) – arabskie określenie buntu, rebelii, powstania.
Robin Shulman na łamach gazety The Washington Post interpretuje słowo intifada jako „okres powszechnego oporu przeciwko uciskowi”[1].
Określenie to jest najczęściej utożsamiane z konfliktem izraelsko-arabskim oraz tzw. intifadami palestyńskimi (pierwszą i drugą). W szerszym rozumieniu określenie odnosi się również do innych powstań:
- intifady w Bahrajnie
- intifada marcowa (1965) – lewicowe powstanie przeciwko brytyjskiej obecności kolonialnej w Bahrajnie w marcu 1965
- intifada w Bahrajnie (1990) – powstanie w 1990 w Bahrajnie z żądaniami przywrócenia demokracji
- intifada Zemla – algierskie określenie powstania Frontu Polisario w Saharze Hiszpańskiej (obec. Sahara Zachodnia) przeciwko hiszpańskiej okupacji w 1970
- intifada w Iraku – antyrządowe powstanie w 1991 w Iraku, przeciwko dyktaturze Saddama Husajna
- intifady palestyńskie – powstania palestyńskie przeciwko izraelskiej okupacji Palestyny
- pierwsza intifada (intifada kamieni, 1987–1993)
- druga intifada (Al-Aksa, 2000–2004)
- intifady niepodległości
- intifada niepodległości – zamieszki w Maroku i Saharze Zachodniej w 2005
- cedrowa rewolucja (intifada niezależności) – masowe demonstracje i zamieszki w 2005 w Libanie mające na celu usunięcie wojsk syryjskich z Libanu, wyjaśnienie okoliczności zamachu na premiera Rafika al-Haririego i organizację wolnych wyborów
- intifada francuska – masowe zamieszki uliczne ludności imigracyjnej (pochodzącej w większości z Czarnej Afryki i krajów Maghrebu, głównie wyznającej islam) we Francji w 2005
- ↑ Robin Shulman: In New York, a Word Starts a Fire. The Washington Post, 24 sierpnia 2007. s. A06. [dostęp 2008-12-28]. Cytat: The word „intifada” crystallized in its current Arabic meaning during the first Palestinian uprising in the late 1980s and early '90s. It is seen by many Arabs as a valid term for popular resistance to oppression, while for many English speakers it has come to conjure images of violent attacks on civilians. (ang.).