![]() | |
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
28 grudnia 1979 |
Wzrost |
185 cm |
Gra |
praworęczny, jednoręczny bekhend |
Status profesjonalny |
1999 |
Zakończenie kariery |
sierpień 2013 |
Trener |
Brian Barker (1999–2009) |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje |
10 |
Najwyżej w rankingu |
4 (20 listopada 2006) |
Australian Open |
QF (2008) |
Roland Garros |
3R (2006) |
Wimbledon |
3R (2006, 2007) |
US Open |
QF (2005, 2006) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje |
7 |
Najwyżej w rankingu |
31 (31 marca 2003) |
Australian Open |
QF (2005) |
Roland Garros |
2R (2002) |
Wimbledon |
SF (2009) |
US Open |
2R (2001, 2002) |
Strona internetowa |
James Riley Blake (ur. 28 grudnia 1979 w Yonkers) – amerykański tenisista specjalizujący się w grze na nawierzchni twardej, olimpijczyk.
Jako tenisista zawodowy startował od 1999 roku, a rok później, po wygraniu dwóch turniejów niższej rangi, z cyklu ATP Challenger Tour, uzyskał tytuł „debiutanta sezonu”. Ostatni mecz w karierze w grze pojedynczej zagrał dnia 28 sierpnia 2013 roku w spotkaniu I rundy podczas US Open, gdzie przegrał z Ivo Karloviciem 7:6(2), 6:3, 4:6, 6:7(2), 6:7(2).
W całej karierze wygrał 17 turniejów (10 singlowych i 7 deblowych). Pierwsze zwycięstwo w grze pojedynczej odniósł w 2002 roku w Waszyngtonie, a ostatnie w 2007 roku w New Haven.
W latach 2001–2009 reprezentował swój kraj w Pucharze Davisa. W sezonie 2007 zdobył z zespołem tytuł pokonując w finale Rosję. W Pucharze Hopmana zwyciężył dwukrotnie, najpierw w 2003 roku z Sereną Williams, a rok później z Lindsay Davenport.
Jego pierwszym trenerem został Brian Barker, który współpracował z nim do października roku 2009, a zastąpił go Kelly Jones[1].