Jodek miedzi(I)

Jodek miedzi(I)

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) jodek miedzi(I) Inne nazwy i oznaczenia jodek miedziawy
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	CuI
Masa molowa	190,45 g/mol
Wygląd	biały proszek
Identyfikacja
Numer CAS	7681-65-4
PubChem	6432705
Właściwości Gęstość 5,62 g/cm³; ciało stałe Rozpuszczalność w wodzie b. słabo rozpuszczalny w innych rozpuszczalnikach kwas solny, NH3aq Temperatura topnienia 591 °C[1] Temperatura wrzenia ~1290 °C[1]
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanej karty charakterystyki Uwaga Zwroty H H302, H315, H319, H335, H400 Zwroty P P261, P273, P305+P351+P338 Europejskie oznakowanie substancji oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne Na podstawie podanej karty charakterystyki Szkodliwy (Xn) Groźny dla środowiska (N) Zwroty R R22, R36/37/38, R50/53 Zwroty S S22, S24/25, S26, S61 NFPA 704 Na podstawie podanego źródła[2] 0 2 1
Podobne związki
Inne aniony	CuF, CuBr, CuCl
Inne kationy	AgI, AuI
Podobne związki	Cu2S
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons

Jodek miedzi(I) – nieorganiczny związek chemiczny, sól kwasu jodowodorowego i miedzi na stopniu utlenienia I.

Jodek miedzi(I) otrzymuje się poprzez zmieszanie wodnych roztworów soli miedzi(II) (np. siarczanu miedzi) i jodku sodu lub potasu:

Cu²⁺ + 2I⁻ → CuI₂

Powstały jodek miedzi(II) (CuI₂) ulega natychmiastowej reakcji dysproporcjonowania na nierozpuszczalny jodek miedzi(I) i jod^[3].

2 CuI₂ → 2 CuI↓ + I₂