Justyna Steczkowska (2024) | |
Imię i nazwisko |
Justyna Maria Steczkowska |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
2 sierpnia 1972 |
Instrumenty | |
Gatunki |
pop[1], adult contemporary[1], folk, pop alternatywny, muzyka etniczna[2][3] |
Zawód | |
Aktywność |
od 1992 |
Wydawnictwo |
Royal Concert |
Odznaczenia | |
Strona internetowa |
Justyna Maria Steczkowska (ur. 2 sierpnia 1972 w Rzeszowie) – polska wokalistka, kompozytorka, autorka tekstów, skrzypaczka[1] i osobowość medialna, okazjonalnie także aktorka filmowa i teatralna, prezenterka telewizyjna, projektantka mody i fotografka. Członkini Akademii Fonograficznej ZPAV[4].
Karierę muzyczną zaczynała od śpiewania w zespołach rockowych i jazzowych. W 1994 została laureatką finału pierwszej edycji programu Szansa na sukces oraz zdobyła nagrodę „Karolinki” na 31. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. W 1995 zwyciężyła w finale Festiwalu Piosenki Krajów Nadbałtyckich i reprezentowała Polskę w 40. Konkursie Piosenki Eurowizji. Od 1996 wydała 19 albumów studyjnych, w tym 13 solowych: Dziewczyna Szamana (1996), Naga (1997), Dzień i Noc (2000), Alkimja (2002), Femme Fatale (2004), Daj mi chwilę (2007), Puchowe kołysanki (2008), To mój czas (2009), XV (2012), Puchowe kołysanki 2 (2013), Anima (2014), Maria Magdalena. All Is One (2019), Szamanka (2022), Steczkowska Demarczyk (2023) i Witch Tarohoro (2024) oraz cztery nagrane z innymi wykonawcami: Mów do mnie jeszcze (2001) z Pawłem Delągiem, Mezalianse (2011) z Maciejem Maleńczukiem, Ale szopka z Urszulą Dudziak (2011) i I na co mi to było? (2015) z Bobanem Markoviciem. Ponadto skomponowała i nagrała ścieżkę dźwiękową do filmu Na koniec świata (1999)[5]. Wypromowała przeboje: „Dziewczyna Szamana”, „Grawitacja”, „Oko za oko, słowo za słowo”, „Za karę” czy „Witch Tarohoro”[6][7][8].
Materiały wideo na oficjalnym kanale Justyny Steczkowskiej w serwisie YouTube mają ponad 41 mln wyświetleń[9]. Ponadto przekroczyła liczbę 15 milionów odtworzeń w serwisie Spotify[10]. Laureatka licznych nagród muzycznych, w tym sześciu Fryderyków, dwóch Wiktorów, Superjedynki i Bursztynowego Słowika. Uhonorowana Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
Była główną bohaterką filmu dokumentalnego Justyna, zagrała też epizodyczne role w kilku filmach i serialach[11] oraz wystąpiła w kilku spektaklach teatralnych[12]. Była wielokrotnie uwzględniana w rankingach na liście najcenniejszych gwiazd polskiego show-biznesu. Prowadzi czynnie działalność charytatywną. Była uczestniczką, jurorką, prowadzącą bądź bohaterką wielu telewizyjnych programów rozrywkowych oraz wzięła udział w ogólnopolskich kampaniach reklamowych dla czterech dużych firm. Zaprojektowała własną kolekcję ubrań dla dziewczynek.
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie js13
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie js14