Państwo | |
---|---|
Data utworzenia |
1871 |
Data likwidacji |
1919 |
Prefiks |
SMS, SM |
Bandera | |
Najwyższe dowództwa | |
Cywilne | |
Wojskowe |
Kaiserliche Marine (z niem. Cesarska Marynarka Wojenna) – marynarka wojenna Cesarstwa Niemieckiego, powstała w 1871 roku z przekształconej floty Związku Północnoniemieckiego. Początkowo była przewidywana głównie do obrony własnych wybrzeży i szlaków handlowych, wkrótce została zaangażowana we wspieranie niemieckich interesów imperialnych, a od lat 90. XIX wieku była sukcesywnie rozbudowywana. Wielkie zasługi dla jej rozwoju położył admirał Alfred von Tirpitz, od 1897 roku minister marynarki. W wyniku promowanych przez niego, a wspieranych przez cesarza Wilhelma II programów rozbudowy floty, Kaiserliche Marine stała się w latach poprzedzających I wojnę światową drugą potęgą morską świata, ustępując jedynie Royal Navy.
W trakcie działań wojennych w latach 1914–1918 okręty niemieckie brały udział w szeregu większych i mniejszych starć, poczynając od bitwy pod Coronelem, pierwszej od ponad stulecia porażki Royal Navy na morzu. W największym z nich, bitwie jutlandzkiej, Kaiserliche Marine odniosła taktyczne zwycięstwo, ale sytuacja strategiczna spowodowała niemal całkowite zaniechanie akcji dużych jednostek, przenosząc ciężar prowadzenia wojny na okręty podwodne.
W wyniku ustaleń rozejmu w Compiègne z 11 listopada 1918 roku niemal wszystkie spośród nowoczesnych okrętów floty cesarskiej zostały internowane w brytyjskiej bazie, w Scapa Flow. Tam też faktycznie zakończyła się historia Kaiserliche Marine, gdy dla uchronienia ich przed przejęciem przez zwycięzców, zostały 21 czerwca 1919 roku zatopione przez własne załogi.