Kalendarz rzymski

Rekonstrukcja rzymskiego kalendarza kołeczkowego (parapegmy) z IV w.n.e. odkrytego w 1812 r. w Rzymie, w pobliżu term Trajana. Bóstwa na górze rysunku (od lewej: Saturn, Sol, Luna, Mars, Merkury, Jowisz, Wenus) reprezentują planety rządzące siedmioma dniami tygodnia. Krąg przedstawia 12 znaków Zodiaku, a liczby po bokach dni miesiąca[1][2]
Kamienna płyta z kalendarzem rzymskim

Kalendarz rzymskikalendarz typu księżycowego, stosowany w Rzymie do reformy Juliusza Cezara, czyli do roku 46 p.n.e. włącznie.

Za początek ery rzymskiej (Ab Urbe Condita, czyli od założenia miasta Rzym) uznano rok 753 p.n.e. Miało to jednak znaczenie tylko dla obliczeń historycznych, Rzymianie zwykle nie oznaczali lat kolejnymi liczbami.

  1. Anna Sadurska, Rzymskie kalendarze manipulowane oraz ich uwarunkowania historyczne, „Archeologia”, 30, 1979, s. 69–86 [dostęp 2022-06-10].
  2. Daryn Lehoux, Image, text, and pattern: Reconstructing parapegmata, [w:] Alexander Jones, Christián Carman (red.), Instruments - Observations - Theories: Studies in the History of Astronomy in Honor of James Evans, 2020, s. 109–131, DOI10.5281/zenodo.3975725 (ang.).

Kalendarz rzymski

Dodaje.pl - Ogłoszenia lokalne