Kanut V

Kanut V
	król Danii; (współrządy ze Swenem Grade i Waldemarem Wielkim)
Okres	od 1146; do 1157
	Dane biograficzne
Dynastia	Estrydsenidzi
Data śmierci	1157
Ojciec	Magnus Silny
Matka	Ryksa Bolesławówna
Żona	Helena szwedzka
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kanut V (duń. Knud 5.) (zm. 9 sierpnia 1157) – król duński w latach 1146–1157. Syn Magnusa Nilssena Silnego i Ryksy Piastówny, wnuk króla Danii Mikołaja. Współrządził ze Swenem Grade i Waldemarem Wielkim.

Gdy w roku 1146 Eryk Jagnię wycofał się z rządzenia krajem, Swen został królem Zelandii i Skanii, natomiast władcą Jutlandii został Kanut. Sytuacja ta doprowadziła do wojny. Kanut został zepchnięty do Niemiec, gdzie udało mu się utworzyć armię. W 1152 niemiecki król (później cesarz) Fryderyk Barbarossa poparł dążenia Kanuta do zapanowania nad całym terytorium Danii. W roku 1154 walki rozpoczęły się ponownie. Tym razem Kanut sprzymierzył się z Waldemarem, synem Kanuta Lavarda, który dotychczas wspierał Swena. W rezultacie Swen musiał opuścić Danię. Powrócił w roku 1157; sytuacja ustabilizowała się po podziale Danii na trzy części:

Jutlandia - Waldemar
Zelandia - Kanut
Skania - Swen

Aby uczcić zakończenie wieloletnich walk, Swen zaprosił współrządzących na spotkanie pojednawcze w Roskilde (9 sierpnia 1157). Podczas spotkania ludziom Swena udało się zamordować Kanuta, natomiast ranny Waldemar zdołał zbiec. 23 października Waldemar i Swen spotkali się ponownie – stoczyli krótką, ale brutalną bitwę pod Grathe Hede. Swen został wzięty do niewoli i stracony ciosem topora. Królem całej Danii został Waldemar.