Klojz, klaus (jid. קלויז klojz, z niem. Klause „cela”), klajzł (zdrobniałe jid. קלײַזל klajzl) – mały budynek lub jego część, służący jako dom modlitwy (niewielka bóżnica lub bet midrasz), należący do określonej grupy zawodowej bądź społecznej[1].
Określenia tego używali Żydzi środkowej i wschodniej Europy od XVII wieku. Szczególnie często swoje domy modlitwy nazywali tak chasydzi zamieszkujący Galicję[1][2].
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Borzymińska
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Potocki