Informacje ogólne | |||||
Finał |
23 kwietnia 1983 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Miejsce |
Rudi-Sedlmayer-Halle, | ||||
Nadawca | |||||
Prowadzący |
Marlene Charell | ||||
Informacje dodatkowe | |||||
Reżyser |
Rainer Bertram | ||||
Kierownik wykonawczy |
Frank Naef (EBU) | ||||
Główny dyrygent |
Dieter Reith | ||||
Występ interwałowy |
Marlene Charell | ||||
Uczestnicy | |||||
Powrót | |||||
Rezygnacja | |||||
Łącznie |
20 reprezentacji | ||||
| |||||
Głosowanie | |||||
Komisja jurorska z każdego uczestniczącego kraju przyznaje 1-8, 10 oraz 12 punktów dla ulubionej piosenki. | |||||
Zero punktów | |||||
Zwycięzca | |||||
Reprezentant | |||||
Piosenka |
„Si la vie est cadeau” | ||||
Muzyka |
Jean-Pierre Millers | ||||
Tekst |
Alain Garcia | ||||
Konkurs Piosenki Eurowizji | |||||
|
28. Konkurs Piosenki Eurowizji został zorganizowany 23 kwietnia 1983 roku w Rudi-Sedlmayer-Halle w Monachium przez niemieckiego nadawcę publicznego Arbeitsgemeinschaft Rundfunkanstalten Deutschland (ARD), dzięki zwycięstwu reprezentantki Niemiec – Nicole podczas konkursu w 1982 roku.
Koncert finałowy prowadziła Marlene Charell, a zwyciężczynią została reprezentantka Luksembruga – Corinne Hermès, która za utwór „Si la vie est cadeau” otrzymała 142 punkty.[1]