![]() Kornel Ujejski | |
Data i miejsce urodzenia |
12 września 1823 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
19 września 1897 |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki | |
Epoka |
Romantyzm |
Ważne dzieła | |
Skargi Jeremiego, Maraton, Melodie biblijne, Dla Moskali, Pieśni Salomona | |
![]() | |
Odznaczenia | |
![]() |
Kornel Ujejski herbu Drużyna[1] (ur. 12 września 1823 w Beremianach, zm. 19 września 1897 w Pawłowie) – polski poeta, publicysta społeczny, określany często „ostatnim wielkim poetą romantyzmu”.
Kornel Ujejski był autorem liryki wizyjnej oraz religijno-mesjanistycznej stylizowanej na modlitwy oraz biblijne psalmy, w której wyrażał − powzięte z myśli Andrzeja Towiańskiego − irracjonalne, zakorzenione głęboko w etyce chrześcijańskiej przekonanie co do zbawienia narodu polskiego w obliczu klęsk kolejnych powstań oraz wewnętrznej niezgody.