Korona czeska

Korona czeska

koruna česká

Czeskie korony
Kod ISO 4217	CZK
Symbol	Kč – korona h – halerz
Państwo	Czechy
Bank centralny	Narodowy Bank Czeski
Poziom inflacji	0,5% (2016)[1]
Podział	1 korona czeska = 100 halerzy
Banknoty	100, 200, 500, 1000, 2000, 5000 Kč
Monety	1, 2, 5, 10, 20, 50 Kč
Multimedia w Wikimedia Commons

Korona czeska (czes. koruna česká, skrót Kč, skrót według ISO 4217: CZK) – jednostka monetarna Czech wprowadzona w 1993 roku, formalnie (nominały niższe od korony od 2009 roku nie są w obiegu) dzieląca się na 100 halerzy (czes. haléř lub halíř).

W obiegu są banknoty o nominałach: 100 Kč, 200 Kč, 500 Kč, 1000 Kč, 2000 Kč i 5000 Kč. Monety mają nominały: 1 Kč, 2 Kč, 5 Kč, 10 Kč, 20 Kč, 50 Kč.

Poprzednio były także w obiegu banknoty o nominałach 20 Kč (wycofany z dniem 31 sierpnia 2008)^[2], 50 Kč (wycofany został 1 kwietnia 2011)^[3], W październiku 2003 wycofano z obiegu monety 10 halerzy i 20 halerzy. Monetę o nominale 50 halerzy wycofano z obiegu w dniu 31 sierpnia 2009. Wartość 50 Kč występowała w postaci monety i banknotu do 1 kwietnia 2011.

W Republice Czeskiej i w Republice Słowackiej po rozpadzie Czechosłowacji najpierw obowiązywała unia monetarna i wspólna waluta korona czechosłowacka. Wkrótce jednak okazało się, że ze względów gospodarczych nie można jej dłużej utrzymywać i od 8 lutego 1993 wprowadzono dwie waluty: korona czeska (CZK) i korona słowacka (SKK). Najpierw na federalnych banknotach umieszczono czeskie lub słowackie znaczki, później każde z państw drukowało własne banknoty. Federalne monety po rozpadzie unii obowiązywały w obu państwach, dopóki nie wyprodukowano wystarczającej ilości nowych monet.