Kruk (zwyczajny)

Kruk zwyczajny
Corvus corax[1]
Linnaeus, 1758
Ilustracja
Północnoamerykański podgatunek C. c. principalis
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

krukowate

Rodzaj

Corvus

Gatunek

kruk zwyczajny

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania

     występuje przez cały rok

     tylko w sezonie lęgowym

     tylko poza sezonem lęgowym

Kruk zwyczajny[3] (Corvus corax) – gatunek dużego osiadłego ptaka z rodziny krukowatych (Corvidae). Występuje na półkuli północnej, jest najbardziej rozpowszechnionym gatunkiem spośród wszystkich krukowatych. Obecnie wyróżnia się jedenaście podgatunków, wykazujących niewielkie odmienności w morfologii – pomimo iż niedawne badania wykazały znaczne różnice genetyczne wśród populacji z różnych regionów. W Polsce nieliczny ptak lęgowy (lokalnie może być średnio liczny)[4].

To jeden z dwóch największych krukowatych, obok kruka grubodziobego, i prawdopodobnie najcięższy ptak z rzędu wróblowych; dojrzały kruk mierzy od 58 do 69 cm, a udokumentowana masa ciała wynosi od 585 do 2000 g[5]. Kruki dożywają zwykle około 10–15 lat na wolności (według danych opartych na obrączkowaniu), jednak rejestrowano także osobniki w wieku ponad 40 lat[6]. Znany jest przypadek kruka z londyńskiej twierdzy Tower, który na zamku dożył 44 lat[7]. W różnych legendach i podaniach długowieczność kruków jest często na wyrost podwyższana – niektórzy uważali, że miały żyć nawet 3 razy dłużej niż człowiek. Młode ptaki mogą podróżować w gromadach, jednak później tworzą pary na całe życie i razem bronią swojego terytorium.

Kruk koegzystuje z ludźmi od tysięcy lat, na niektórych obszarach rozmnożył się tak bardzo, że uważa się go za szkodnika. Ma to związek z jego wszystkożernością – kruki jedzą padlinę, owady i odpady spożywcze, a także ziarna zbóż, jagody, owoce.

  1. Corvus corax, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie iucn
    BŁĄD PRZYPISÓW
  3. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Mielczarek&Kuziemko
    BŁĄD PRZYPISÓW
  4. Ludwik Tomiałojć, Tadeusz Stawarczyk: Awifauna Polski. Rozmieszczenie, liczebność i zmiany. Wrocław: PTPP „pro Natura”, 2003, s. 729. ISBN 83-919626-1-X. Według skali przyjętej przez autorów, dla okresu lęgowego nieliczny oznacza zagęszczenie 1–10 par na 100 km², a średnio liczny – 10–100 par na 100 km².
  5. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie hbwalive
    BŁĄD PRZYPISÓW
  6. W.I. Boarman, B. Heinrich. Common Raven (Corvus corax). „Birds of North America”. 476, s. 1–32, 1999. DOI: 10.2173/bna.476. 
  7. Piotr Adamiok: Prawda o krukach. Echa Barlinka. [dostęp 2010-09-18].

Kruk (zwyczajny)

Dodaje.pl - Ogłoszenia lokalne