Kseroform

Kseroform

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) 2,4,6-tribromofenolan bizmutu(III) Inne nazwy i oznaczenia dawn. trójbromofenolan bizmutawy FP II: Bismuthum tribromophenylicum Xeroformum, Xeroformium, Xeroform[1], Sigmaform[2], Bismuthi tribromphenylas > synonim : Sigmaform numer WE: 225-958-9
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C18H6BiBr9O3
Masa molowa	1198,35 g/mol
Wygląd	żółty, ciężki, bardzo miałki proszek o charakterystycznym zapachu lub bezwonny
Identyfikacja
Numer CAS	5175-83-7
PubChem	78852
SMILES C1=C(C=C(C(=C1Br)[O-])Br)Br.C1=C(C=C(C(=C1Br)[O-])Br)Br.C1=C(C=C(C(=C1Br)[O-])Br)Br.[Bi+3]
Niebezpieczeństwa Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji według kryteriów GHS są niedostępne.

Kseroform, xeroform (2,4,6-tribromofenolan bizmutu(III)) – organiczny związek chemiczny, sól bizmutu i 2,4,6-tribromofenolu. Żółty, ciężki, bardzo miałki proszek o charakterystycznym zapachu lub bez zapachu. Wprowadzony do lecznictwa przez niemieckiego lekarza i higienistę Ferdynanda Hueppego(inne języki) w 1893 roku^[3]. Jest nierozpuszczalny w wodzie oraz alkoholu etylowym. W Polsce wymagania jakościowe dla surowca farmaceutycznego na stan obecny (2024) określa Farmakopea Polska II (1937)^[4]. Jest ujęty także w starszych wydaniach farmakopei innych krajów, m.in. DAB 6 (Niemcy)^[5], SP 10 (Hiszpania)^[6].