Kultura esperanta

Ten artykuł od 2021-02 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Kultura esperanta – kultura tworzona przez ludzi posługujących się językiem esperanto. Symbolem esperantystów jest zielona gwiazda, znajdująca się na fladze języka.

Ze względu na swój międzynarodowy charakter kultura języka esperanto jest zróżnicowana. Na świecie wydawane są czasopisma i książki w tym języku. Istnieją stacje radiowe nadające audycje w esperancie (m.in. Polskie Radio do 15 grudnia 2006, ale także Chińskie Radio Międzynarodowe^[1] czy Radio Watykan). Dla pewnej grupy ludzi esperanto jest pierwszym (tj. ojczystym) językiem, posługują się oni esperantem w domu (najbardziej znanym przykładem jest George Soros). Mimo tego, że Polskie Radio nie nadaje już audycji w esperancie, z inicjatywy Barbary Pietrzak nadal przygotowywane są audycje (podcasty), które można pobrać i odsłuchać ze strony internetowej Pola Retradio en Esperanto.

Istnieje oryginalna, ale także tłumaczona literatura esperancka. Tłumaczami esperanta były takie osoby jak Antoni Grabowski, Leo Belmont czy Julian Tuwim. Istnieją także gazety wydawane w języku esperanto, takie jak np. Monato, Esperanto czy Kontakto.

Język ten jest także obecny w internecie – najstarsza grupa usenetowa poświęcona jego kulturze to soc.culture.esperanto. Jest wiele stron internetowych w esperanto – część z nich obejmował katalog DMOZ. Od 27 października 2020 r. działa esperancki serwis społecznościowy MiaVivo.net.

Istnieje także esperancka Wikipedia.