Właściwości chemiczne i fizyczne | |
Skład chemiczny |
tlenek krzemu(IV), SiO2 |
---|---|
Twardość w skali Mohsa |
7[1] |
Przełam |
muszlowy[1] |
Łupliwość |
bardzo niewyraźna[1] |
Pokrój kryształu |
słupkowe, tabliczkowe, pręcikowe, igiełkowe, krótkosłupowe[1] |
Układ krystalograficzny |
|
Właściwości mechaniczne | |
Gęstość |
2,65 g/cm³[1] |
Właściwości optyczne | |
Barwa |
w czystej formie bezbarwny, odmiany mogą przyjmować różne zabarwienie[1] |
Rysa |
biała |
Połysk |
szklisty, tłusty[1] |
Współczynnik załamania |
1,544–1,553[3] |
Inne |
|
Dodatkowe dane | |
Postacie alotropowe | |
Klasyfikacja Strunza |
4/D.01[7] |
Kwarc – minerał, modyfikacja krystaliczna krzemionki, należąca do krzemianów szkieletowych. Jest minerałem skałotwórczym wielu skał, kamieniem ozdobnym, a niektóre odmiany uznawane są za kamienie szlachetne lub półszlachetne.
Kwarc jest jednym z najczęściej występujących minerałów w skorupie ziemskiej. Występuje samodzielnie w postaci kryształów, zlepieńców, żył i ziaren. Jest ważnym składnikiem skał: magmowych (np. granit), metamorficznych (np. kwarcytów, gnejsów), rozpowszechniony jako produkt procesów hydrotermalnych tworząc żyły i druzy czystego kwarcu. Tworzy lub jest składnikiem skał osadowych (piasek kwarcowy, piaskowiec)[8].
Jego nazwa pochodzi od słowiańskiego słowa oznaczającego „twardy”[3]. Dawniej znany jako kwarzec[9].
<ref>
dla grupy o nazwie „uwaga”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="uwaga"/>