Laozi

Laozi
Ilustracja
Laozi - "Mity i legendy Chin" Edwarda Theodore’a Chalmersa Wernera na temat Projektu Gutenberg
Nazwisko chińskie
Pismo uproszczone

老子

Pismo tradycyjne

老子

Hanyu pinyin

Lǎozǐ

Wade-Giles

Lao-tzu

Laozi (wym. [ˈlaʊˈdzʌ]; chiń. 老子; dosł. „Stary Mistrz”); nazwisko: Li Er (李耳); nazwisko pośmiertne: Li Dan (李聃) – półlegendarny chiński filozof, twórca taoizmu. Autor Daodejing, jednej z najważniejszych ksiąg taoizmu, zarówno filozoficznego, jak i religijnego.

Istnienie Laozi nie zostało definitywnie potwierdzone historycznie. Według tradycji żył w VI w. p.n.e., a więc był współczesny Konfucjuszowi. Niektóre przekazy mówią, że był jego nauczycielem, co zdaniem historyków można uznać za taoistyczną propagandę, którą miała w ten sposób wskazywać, że konfucjanizm jest niejako odpryskiem taoizmu.

Inna legenda mówi, że Laozi po śmierci odjechał na zachód i przebywszy Himalaje, trafił do Indii, gdzie został nauczycielem, lub nawet ojcem Buddy. W ten sposób taoistyczni propagandziści dowodzili, że również buddyzm, który przybył do Chin ok. II w. p.n.e., jest odpryskiem rodzimego taoizmu.

Wraz z rozwojem tzw. taoizmu religijnego w okresie dynastii Han, Laozi zaczął być deifikowany. Od tego czasu jest przedstawiany jako nieśmiertelny (xian), który dzięki odpowiednim ćwiczeniom osiągnął nadludzkie moce. W taoizmie religijnym bywa także bóstwem Laojun.

Przypisywane mu nazwisko Li sprawiło, że uznała go za swego przodka dynastia Tang, założona przez Lǐ Yuāna (李淵) w 618 roku. Była to złota epoka taoizmu, a Laozi doczekał się sanktuarium w Louguantai, gdzie według legendy miał podyktować (lub napisać) Daodejing przed odejściem na zachód. W późniejszych epokach taoizm stracił na znaczeniu na rzecz buddyzmu, a sanktuarium podupadło.


Laozi

Dodaje.pl - Ogłoszenia lokalne