| Autor | |
|---|---|
| Typ utworu | |
| Data powstania |
1880–1881[1] |
| Wydanie oryginalne | |
| Miejsce wydania |
Warszawa |
| Język | |
| Data wydania |
1882[1] |
| Wydawca | |
czyta Jakub Wieczorek
Latarnik – nowela Henryka Sienkiewicza opublikowana w 1881 w dwutygodniku „Niwa”, wydana w 1882 w Warszawie przez wydawnictwo „Gebethner i Wolff” w 5. tomie Pism Henryka Sienkiewicza[1]; przedstawia historię Skawińskiego, polskiego emigranta politycznego, który obsługiwał latarnię morską położoną na wyspie. Latarnik uchodzi za jedną z najlepszych polskich nowel[2]; rękopis noweli przechowuje Zakład Narodowy im. Ossolińskich (sygn. 12442/II)[1].
- ↑ a b c d Bibliografia literatury polskiej „Nowy Korbut” : Henryk Sienkiewicz. Dobrosława Świerczyńska (kier. zespołu red.). Warszawa: Fundacja Akademia Humanistyczna : Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 76. ISBN 978-83-617-5054-3.
- ↑ H. Markiewicz, Henryk Sienkiewicz, Polski Słownik Biograficzny, t. 37, 1996-1997, s. 205.