Lazyka

Zobacz hasło Lazyka w Wikisłowniku

Lazyka (gr. Λαζική, gruz. ლაზიკა, pers. ‏لازستان‎, orm. Եգեր) – zwana też po gruzińsku Egrisi, region historyczny i nazwa królestwa istniejącego w zachodniej części współczesnej Gruzji. Nazwa pochodzi od Lazów, ludu który swego czasu dominował w miejscowych elitach rządzących^[1].

Zorganizowane struktury państwowe istniały tu od VI wieku p.n.e. do VII wieku. Królestwo zajmowało tereny dawnej Kolchidy a jego wpływy sięgały współczesnej Abchazji. W czasie swojego istnienia nie cieszyło się długimi okresami niezależności, będąc wasalem Cesarstwa Rzymskiego (później Bizancjum) Persji lub Sasanidów. Przez długi okres elity rządzące i miejskie były mocno zhellenizowane^[2].

Na początku IV wieku na terenie Lazyki powstało pierwsze chrześcijańskie biskupstwo w Picundzie, od tego czasu zaczyna się chrystianizacja miejscowych. Lokalni biskupi brali aktywny udział w życiu kościoła powszechnego, na przykład Stratofilus uczestniczył w Soborze Nicejskim.

Pod koniec IV wieku Lazyka dostaje się pod władzę królów Iberii kaukaskiej. Pierwszym wyznającym chrześcijaństwo królem Lazyki był Gubazes, rządzący w V wieku. Za jego rządów religia ta stała się wyznaniem państwowym. W V wieku na sile przybiera proces dehellenizacji elit, miejscowe dialekty stały się językami urzędowymi, używało się ich także w kulturze i nauce. Pod koniec VII wieku tereny Lazyki znalazły się pod kontrolą Bizancjum^[3]. Później zwierzchnictwo sprawowali muzułmańscy kalifowie. W VIII wieku Lazyka weszła w skład Królestwa Abchazji^[3]. W X wieku została przyłączona do posiadłości Bagratydów i zunifikowała się z innymi ziemiami, składającymi się na królestwo Gruzji.