Back Antipsigotikum AF مضاد الذهان Arabic آنتیسایکوتیک AZB Антипсихотик Bulgarian Neurolèptic Catalan Antipsychotikum Czech Antipsykotikum Danish Neuroleptikum German Αντιψυχωσικό Greek Antipsychotic English
Leki przeciwpsychotyczne, leki neuroleptyczne, neuroleptyki (od gr. νεῦρον neuron ‘nerw’ i λῆψις lepsis ‘napad, ujęcie, schwytanie’) – klasa leków stosowana w leczeniu zaburzeń psychicznych, głównie schizofrenii i innych psychoz, w przebiegu których występują objawy wytwórcze: urojenia, omamy, zaburzenia aktywności, uczuciowości, świadomości[1].
Długotrwałe stosowanie leków przeciwpsychotycznych skutkować może działaniami niepożądanymi, takimi jak zespół pozapiramidowy, ginekomastia, impotencja, zwiększenie masy ciała i zespół metaboliczny[2].
Pierwsza generacja leków przeciwpsychotycznych, znana jako neuroleptyki klasyczne, została odkryta w latach 40. XX wieku. Pierwszym spośród leków drugiej generacji, znanych także jako neuroleptyki atypowe, była klozapina, stworzona w latach 60. i wprowadzona do zastosowań klinicznych w latach 70.[3]. Obie generacje blokują receptory dopaminowe w mózgu, jednakże atypowe dodatkowo oddziałują na receptory serotoninowe.
Pierwsze zastosowanie terminu neuroleptyki przypisuje się francuskim lekarzom Jeanowi Delayowi i Pierre'owi Denikerowi (1955).
- ↑ John Lally, James H. MacCabe, Antipsychotic medication in schizophrenia: a review, „British Medical Bulletin”, 114 (1), 2015, s. 169–179, DOI: 10.1093/bmb/ldv017, ISSN 1471-8391, PMID: 25957394 [dostęp 2020-05-05].
- ↑ JOHN MUENCH, ANN M. HAMER, Adverse Effects of Antipsychotic Medications, „American Family Physician”, 81 (5), www.aafp.org, marzec 2010, s. 617-622 [dostęp 2020-05-05].
- ↑ H. Hippius, The history of clozapine, „Psychopharmacology”, 99 Suppl, 1989, S3–5, DOI: 10.1007/BF00442551, ISSN 0033-3158, PMID: 2682730 [dostęp 2020-05-05].