Linia boczna, linia naboczna, narząd linii bocznej (nabocznej) (łac. linea lateralis) – parzysty narząd czuciowy, specyficzny dla ryb i krągłoustych, położony symetrycznie na głowie oraz wzdłuż boków tułowia, od głowy do nasady ogona, a czasami również na płetwie ogonowej. Wyposażony w mechanoreceptory rejestrujące zaburzenia hydrodynamiczne wody, a u niektórych taksonów również w elektroreceptory. Został odkryty około 1850[1]. Charakterystyczny wygląd linii bocznej, jej przebieg oraz liczba łusek wzdłuż linii są cechami wyróżniającymi i służą do celów klasyfikacyjnych[2].
Takimi samymi nazwami określany jest zespół receptorów występujący wzdłuż boków ciała larw płazów oraz płazów prowadzących wodny tryb życia[1][3], ma on jednak inną strukturę i rozmieszczenie[4]. Narząd linii bocznej jest specyficzny dla ryb i nie występuje u innych kręgowców[2]. Ze względu na funkcję pełnioną w życiu ryby nazywany jest często szóstym zmysłem[1] lub narządem dotyku na odległość[5].
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Staff
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Rutkowicz
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Mazgajska
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Ginter
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Opuszynski