Linia potrzeb nietrakcyjnych (LPN) – linia elektryczna średniego napięcia biegnąca wzdłuż szlaku kolejowego i służąca do zaopatrywania w energię elektryczną obiektów innych niż pojazdy trakcyjne[1].
Linie potrzeb nietrakcyjnych najczęściej zasilana jest z podstacji trakcyjnych, a jej napięcie znamionowe to 15 kV, 20 kV lub 6 kV[2]. Linie potrzeb nietrakcyjnych służą do zasilania urządzeń elektroenergetyki nietrakcyjnej. W szczególności urządzeń sterowania ruchem kolejowym (semaforów, rozjazdów, urządzeń przejazdowych), budynków kolejowych (stacji kolejowych, przystanków kolejowych)[1].
- ↑ a b Linia Potrzeb Nietrakcyjnych w Kolejnictwie, [w:] Paweł Mazurek, Jakub Bieniek, Elektrotechnologie w projektach studentów Wydziału Elektrotechniki i Informatyki Vol.6, Lublin: Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej, 2020, s. 152-157, ISBN 978-83-7947-453-0.
- ↑ Zasilanie sieci - transportszynowy.pl. [dostęp 2023-01-21].