Back Любіч (герб) BE Любіч (герб) BE-X-OLD Lubicz coat of arms English Lubicz (clan) Dutch Любич (герб) Russian Любич (герб) Ukrainian
 Herb Lubicz | |
| Typ herbu | |
|---|---|
| Zawołanie |
Luba, Lubicz |
| Alternatywne nazwy |
Libicz, Luba[1] |
| Pierwsza wzmianka | |
Lubicz – polski herb szlachecki, noszący zawołania Luba, Lubicz[1]. Wzmiankowany w Księdze brackiej św. Krzysztofa na Arlbergu w Tyrolu[2], spisanej na przełomie XIV i XV wieku[3].
Herb występował głównie wśród rodzin osiadłych w ziemi brzeskiej, inowrocławskiej, lubelskiej, łęczyckiej, poznańskiej, sandomierskiej i sieradzkiej[4]. Spośród najbardziej znanych rodów pieczętujących się herbem Lubicz, należy wymienić Tylickich[5] i Żółkiewskich[6].
Lubicza używa też Jan Żyliński[7] oraz używali Czesław Miłosz i Stanisław Żółkiewski[4].
- ↑ a b Alfred Znamierowski, Herbarz rodowy, Warszawa: Świat Książki, 2004, s. 129, ISBN 83-7391-166-9.
- ↑ Górzyński, Kochanowski 1990 ↓, s. 96.
- ↑ Księga Bractwa św. Krzysztofa z Arlbergu [online], genealogia.okiem.pl [dostęp 2022-04-16].
- ↑ a b Alfred Znamierowski, Herbarz rodowy, Warszawa: Świat Książki, 2004, s. 129, ISBN 83-7391-166-9.
- ↑ Niesiecki 1842 ↓, s. 158–170.
- ↑ Niesiecki 1845 ↓, s. 183–188.
- ↑ Minakowski ↓.