Ludi saeculares

Ten artykuł od 2023-03 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Ludi saeculares (łac. „igrzyska stulecia”) – rzymskie święto będące uroczystością na cześć rozpoczęcia nowego wieku.

Obchody te swym pochodzeniem sięgały czasów etruskich, którym w rzeczywistości zawdzięczają swe pochodzenie. Po raz pierwszy miały odbyć się w roku 509 p.n.e., gdy z Rzymu wygnano ostatniego Tarkwiniusza. Ogólnie dzielono obrzędy tego święta na ludi scenici (igrzyska teatralne) oraz ludi circenses (igrzyska cyrkowe); obydwa obrzędy nazywano łącznie ludi honoraria. W rytmie cyklicznym igrzyska nie odbywały się dokładnie co 100 lat, lecz faktycznie wówczas, gdy aktualny panujący uznał za stosowne je urządzić.

Za Augusta obchodzone były one w roku 17 p.n.e. Następne święta Stulecia dzielą się na dwa szeregi. Jeden opierał się na rachubie Augusta, przy tym święta miały być obchodzone co 110 lat, więc Domicjan święcił je w roku 88 (o 6 lat wcześniej względem daty świąt wyznaczonej przez Augusta). Kolejne obchody zarządził Septymiusz Sewer w roku 204 n.e. Drugi szereg zapoczątkował Klaudiusz, obchodząc w r. 47 n.e. osiemsetlecie istnienia Rzymu od jego powstania (ab urbe condita). Po nim w r. 147 n.e. Antoninus Pius święcił dziewięćsetlecie, zaś Filip I Arab w roku 248 – tysiąclecie istnienia Wiecznego Miasta^[1].