Back مارسيل هيرستشير ARZ Марсель Хіршэр BE Марсел Хиршер Bulgarian Marcel Hirscher BS Marcel Hirscher Czech Marcel Hirscher German Marcel Hirscher English Marcel Hirscher Spanish Marcel Hirscher ET Marcel Hirscher EU
Marcel Hirscher (ur. 2 marca 1989 w Annaberg-Lungötz) – austriacki narciarz alpejski, dwukrotny mistrz olimpijski, wielokrotny medalista mistrzostw świata, sześciokrotny medalista mistrzostw świata juniorów, ośmiokrotny zdobywca Pucharu Świata oraz wielokrotny zdobywca Małej Kryształowej Kuli w klasyfikacji giganta i slalomu. 67 razy zwyciężał w zawodach Pucharu Świata, co daje mu trzecie miejsce w historii, za Amerykanką Mikaelą Shiffrin oraz Szwedem Ingemarem Stenmarkiem. Przez wielu ekspertów i zawodników uznawany jest za najlepszego narciarza alpejskiego w historii tej dyscypliny.
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Marcel Hirscher pojawił się 5 grudnia 2004 roku we włoskim Sulden, gdzie w zawodach National Junior Race zajął 26. miejsce w slalomie. W 2007 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Altenmarkt, zwyciężając w gigancie i zajmując srebrny medal w slalomie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Formigal był najlepszy w obu tych konkurencjach. Ostatnie sukcesy w tej kategorii wiekowej osiągnął podczas mistrzostw świata juniorów w Garmisch-Partenkirchen w 2009 roku, gdzie był drugi w supergigancie i trzeci w gigancie.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 17 marca 2007 roku w Lenzerheide, gdzie zajął 24. miejsce w gigancie. Tym samym już w swoim debiucie wywalczył pierwsze pucharowe punkty. Blisko rok później, 9 marca 2008 roku w Kranjskiej Gorze po raz pierwszy stanął na podium – był trzeci w slalomie, ulegając tylko Włochowi Manfredowi Mölggowi i Ivicy Kosteliciowi z Chorwacji. Pierwsze zwycięstwo w zawodach PŚ zanotował 13 grudnia 2009 roku w Val d’Isère, gdzie okazał się najlepszy w gigancie. Łącznie ponad 30 razy stawał na podium, odnosząc przy tym ponad 20 zwycięstw. Wyniki te pozwoliły mu zwyciężyć w klasyfikacji generalnej w sezonach 2011/2012, 2012/2013, 2013/2014, 2014/2015, 2015/2016 i 2016/2017. Jest pierwszym męskim narciarzem, któremu udało się tego dokonać sześć razy. Ośmiokrotnie sięgał też po Małą Kryształową Kulę: w slalomie w sezonach 2012/2013, 2013/2014, 2014/2015 i 2016/2017 oraz w gigancie w sezonach 2011/2012, 2014/2015, 2015/2016 i 2016/2017.
W 2009 roku wystartował na mistrzostwach świata w Val d’Isère, gdzie zajął między innymi czwarte miejsce w gigancie, przegrywając walkę o medal z Tedem Ligetym z USA o 0,07 s. Na tych samych mistrzostwach wziął udział także w slalomie i superkombinacji, jednak pierwszej konkurencji nie ukończył, a w drugiej został zdyskwalifikowany. Rok później, podczas igrzysk olimpijskich w Vancouver był piąty w slalomie i czwarty w gigancie. W walce o podium w drugiej z tych konkurencji lepszy o 0,08 s okazał się Norweg Aksel Lund Svindal. Na rozgrywanych w 2011 roku mistrzostwach świata w Garmisch-Partenkirchen nie wystąpił po tym jak na początku tego roku złamał kostkę[1]. Swoje pierwsze medale w kategorii seniorów zdobył na mistrzostwach świata w Schladming w 2013 roku, gdzie zwyciężył w zawodach drużynowych i slalomie, a w gigancie zajął drugie miejsce za Ligetym. Brał także udział w igrzyskach olimpijskich w Soczi w 2014 roku, zdobywając srebrny medal w slalomie. Na tych samych igrzyskach był ponownie czwarty w gigancie, tym razem walkę o medal przegrywając z Francuzem Alexisem Pinturault. W 2015 roku, na mistrzostwach świata w Vail/Beaver Creek zdobył złote medale w zawodach drużynowych i superkombinacji oraz srebrny medal w gigancie, w którym przegrał tylko z Tedem Ligetym. 29 stycznia 2017 roku w Garmisch-Partenkirchen odniósł swoje 40. zwycięstwo w zawodach Pucharu świata, zrównując się w ten sposób liczbą zwycięstw z Pirminem Zurbriggenem. Podczas mistrzostw świata w Sankt Moritz w 2017 roku ponownie zdobył trzy medale. Tym razem najlepszy był w gigancie i slalomie, a w superkombinacji zdobył srebro, ulegając jedynie Szwajcarowi Luce Aerniemu. Na igrzyskach olimpijskich w Pjonczang zwyciężył w superkombinacji oraz slalomie gigancie, zaś w slalomie nie udało mu się ukończyć pierwszego przejazdu. 4 września 2019 roku ogłosił decyzję o zakończeniu kariery[2].
27 października 2024 roku w austriackim Sölden wznowił rywalizację w Pucharze Świata. Od początku tego sezonu reprezentuje barwy Królestwa Niderlandów, kraju urodzenia swojej matki[3].
- ↑ eurosport.yahoo.com: Hirscher wins Beaver Creek giant slalom (ang.)
- ↑ Jarosław Gracka, Marcel Hirscher ogłosił koniec kariery [online], Sportsinwinter.pl, 4 września 2019 [dostęp 2019-09-04] (pol.).
- ↑ Andrew Wright: Marcel Hirscher to represent the Netherlands in 'new project' after announcing surprise comeback. eurosport.com. [dostęp 2024-10-27]. (ang.).