Masakra nad Wounded Knee

Masakra nad Wounded Knee

kampania w Pine Ridge
Masowy grób zamordowanych Indian
Czas	29 grudnia 1890
Miejsce	Wounded Knee, Dakota Południowa, Stany Zjednoczone
Terytorium	Dakota Południowa i Północna
Przyczyna	zaniepokojenie białych indiańską religią Tańca Duchów i związanym z tym poruszeniem w rezerwatach
Wynik	zwycięstwo USA, masakra Indian
Strony konfliktu
Lakota Stany Zjednoczone
Dowódcy
Wielka Stopa (Big Foot)† James W. Forsyth
Siły
mężczyźni – 120 kobiety i dzieci – 230 470 kawalerzystów, 30 zwiadowców (Indian)
Straty
153 zabitych, 50 rannych 25 zabitych, 39 rannych
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych miejsce bitwy
43°08′33″N 102°21′54″W/43,142500 -102,365000
Multimedia w Wikimedia Commons

Masakra nad Wounded Knee – ostatnie duże starcie zbrojne pomiędzy armią Stanów Zjednoczonych Ameryki a Indianami Wielkich Równin z 29 grudnia 1890.

Starcie miało miejsce nad potokiem Wounded Knee na terenie indiańskiego rezerwatu Pine Ridge. Stanowiło kulminacyjny moment trwającej ponad dwa miesiące „kampanii w Pine Ridge” – dużej wojskowej interwencji, mającej zaprowadzić spokój w rezerwatach Lakotów (Siuksów) na terenie Dakoty Południowej i Dakoty Północnej oraz uspokoić obawy białych mieszkańców pogranicza – wielu z nich zaniepokojonych było bowiem szerzeniem się nowej indiańskiej religii Tańca Duchów i bało się wybuchu indiańskiego powstania.

Starcie, nazywane przez wiele starszych (zwłaszcza amerykańskich) źródeł „bitwą”, przez większość historyków uważane jest obecnie za masakrę ze względu na znaczną przewagę sił i uzbrojenia 7. Pułku Kawalerii nad – złożoną w dużej części z kobiet i dzieci oraz rozbrojoną wcześniej – grupą Lakotów Minneconjou(inne języki) wodza Wielkiej Stopy (ang. Big Foot). Chociaż masakra nie była ostatnim krwawym epizodem na amerykańsko-indiańskim pograniczu, to jej datę uznaje się za historyczny koniec wojen Indian w Ameryce Północnej.