| |||
Data |
22-29 listopada 2014 | ||
---|---|---|---|
Gospodarz | |||
Mężczyźni | |||
1. miejsce | |||
2. miejsce | |||
3. miejsce | |||
Kobiety | |||
1. miejsce | |||
2. miejsce | |||
3. miejsce | |||
Strona internetowa |
Mistrzostwa Europy w Curlingu 2014 odbyły się dwuetapowo, turniej grupy A odbył się między 22 a 29 listopada w szwajcarskim Champéry, na lodowisku Palladium de Champéry, grupa B grała w tym samym czasie w pobliskim Monthey. Dywizja C rywalizowała w holenderskim Zoetermeer między 4 a 11 października.
W rywalizacji łącznie wzięło udział 58 reprezentacji (25 kobiecych i 33 męskich). W tej edycji turnieju zadebiutowali Izraelczycy, reprezentowani przez zawodników mieszkających na co dzień w Kanadzie. Z zawodów w Zoetermeer do grupy B awansowały Holenderki oraz Słowaczki. Wśród panów zakwalifikowali się Belgowie i Izraelczycy. Tytułów mistrzowskich z 2013 broniły Szwedki i Szwajcarzy. Zawodniczki ze Szwecji (Anna Hasselborg) uplasowały się na 5. miejscu.
Rywalizację kobiet wygrała reprezentacja gospodarzy (Binia Feltscher), która w finale pokonała 8:7 Rosjanki (Anna Sidorowa). Drużyny te zmierzyły się ze sobą w górnym meczu Page play-off, w nim również lepsze były Szwajcarki. Na najniższym stopniu podium uplasowały się Szkotki (Eve Muirhead), w meczu o brązowe medale zwyciężyły wynikiem 8:3 nad Dunkami dowodzonymi przez Lene Nielsen. Do ostatniej sesji fazy grupowej szansę na awans do czołowej czwórki miały Finki (Sanna Puustinen), w grupie A, podczas swojego debiutanckiego występu, utrzymała się drużyna estońska (Maile Mölder).
W zawodach grupy B triumfowały Norweżki (Kristin Skaslien), które po roku powrócą do najwyższej klasy rozgrywek. Drugie miejsce, również kwalifikujące do grupy A, zajęły Węgierki (Dorottya Palancsa), pierwszy raz w historii tego kraju nie reprezentowała drużyna Ildikó Szekeres. Do grupy B w 2015 spadły reprezentacje Czech (Linda Klímová) i Łotwy (Iveta Staša-Šaršūne), w C natomiast będą musiały grać Białorusinki (Alina Pavlyuchik) i Słowaczki (Marína Gallová).
Tytuły mistrzów kontynentu zdobyli Szwedzi (Niklas Edin), w decydującym meczu pokonali Norwegów (Thomas Ulsrud) 5:4. Ekipa Trzech Koron w całym turnieju nie odniosła porażki. Brązowe medale przypadły obrońcom tytułów z 2013, reprezentacji Szwajcarii (Sven Michel). Gospodarze w małym finale zwyciężyli 8:6 nad rewelacją zawodów – Włochami (Joël Retornaz). Włosi w ostatnich latach balansowali pomiędzy grupą A i B.
Najsłabszymi w grupie A były drużyny łotewska (Ritvars Gulbis) i nieoczekiwanie duńska (Rasmus Stjerne). Duńczycy pierwszy raz będą musieli uczestniczyć w rozgrywkach grupy B. A tę w 2014 wygrali Finowie (Aku Kauste), którzy w finale pokonali Holendrów (Jaap Van Dorp) 9:3. Do grupy C spadli Francuzi i Rumuni (Allen Coliban).
Występ reprezentacji Polski kobiet (Marta Pluta) zakończył się na 8. (18. ogółem) miejscu z 4 wygranymi i 5 przegranymi meczami. Polki jako jedyne zwyciężyły nad Norweżkami, które ostatecznie wygrały całą rywalizację. Męska drużyna (Borys Jasiecki) wygrała 3 z 7 meczów, co pozwoliło jej na zajęcie 12. (22. ogółem) pozycji.
Z październikowych zmagań grupy C do grupy B awansowały Białorusinki oraz Słowenki. Wśród panów zakwalifikowali się Walijczycy oraz Rumuni, którzy zadebiutowali w rozgrywkach wyższej klasy.
Zawody były eliminacjami do MŚ Kobiet 2014 (8 miejsc) i Mężczyzn (8 miejsc). Do turnieju pań rozgrywanego w Sapporo zakwalifikowały się reprezentacje Szwajcarii, Rosji, Szkocji, Danii, Szwecji, Finlandii, Niemiec i Norwegii. W męskim turnieju wystąpią Szwedzi, Norwegowie, Szwajcarzy, Włosi, Czesi, Rosjanie, Szkoci i Finowie. Z obydwu challenge'ów do mistrzostw świata awansowali triumfatorzy grupy B tj. Norweżki i Finowie, drużyny te pokonały Estonki i Niemców.
W rozgrywkach grupy B powinni brać udział Francuzi, których ostatecznie nie było w Champéry. W związku z tym automatycznie spadli do niższej klasy rozgrywek. Niespotykana sytuacja wystąpiła podczas wyłaniania kobiecej reprezentacji Niemiec. W kraju tym odbył się turniej kwalifikacyjny, którego zwyciężczyni miała wystąpić na ME 2014. W finale Andrea Schöpp pokonała Danielę Driendl. Niemiecki Związek Curlingu (Deutscher Curling Verband) nominował jednak drugą drużynę zawodów, umotywowane było to brakiem lojalności Schöpp wobec związku[1]. Sprawa została rozstrzygnięta na drodze prawnej, sąd w Kempten przyznał prawo reprezentacji zwyciężczyni turnieju. Wyrok został wydany na dwa dni przed rozpoczęciem Mistrzostw Europy, gdy na miejscu była już ekipa Driendl. W przypadku niewypełnienia woli sądu DCV musiałoby zapłacić 250 tys. euro kary[2].