Modernizm – ogólne określenie prądów w architekturze światowej rozwijających się w latach ok. 1910–1980, zakładających całkowite odejście nie tylko od stylów historycznych, ale również od wszelkiej stylizacji[1]. Architektura modernistyczna opierała się w założeniu na nowej metodzie twórczej, wywodzącej formę, funkcję i konstrukcję budynku niemal wyłącznie z istniejących uwarunkowań materialnych. Wśród najważniejszych ruchów w historii architektury, które mniej lub bardziej bezpośrednio wpłynęły na całą architekturę i urbanistykę XX wieku, zapamiętani są jako Mistrzowie Ruchu Le Corbusier, Ludwig Mies van der Rohe, Walter Gropius, Frank Lloyd Wright, Alvar Aalto, ale także Włosi Giovanni Michelucci, Gio Ponti, Gualtiero Galmanini, Franco Albini.
- ↑ „Geschichte der Architektur des 20. Jahrhunderts” Jürgen Tietz Könemann 1998.