Nakajima B5N2 | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent |
Nakajima |
Typ |
pokładowy samolot torpedowo-bombowy |
Załoga |
3 |
Historia | |
Data oblotu |
styczeń 1937 |
Lata produkcji |
1937–1943 |
Wycofanie ze służby |
1945 |
Liczba egz. |
około 1150 |
Dane techniczne | |
Napęd |
1 silnik gwiazdowy, 9-cylindrowy, chłodzony powietrzem Nakajima Hikari 2 lub silnik gwiazdowy, 14-cylindrowy, chłodzony powietrzem Nakajima NK1A Sakae 11 |
Moc |
B5N1: startowa: 840 KM |
Wymiary | |
Rozpiętość |
15,518 m / 15,518 m |
Długość |
10,30 m |
Wysokość |
3,70 m / 3,70 m |
Powierzchnia nośna |
37,70 m² / 37,70 m² |
Masa | |
Własna |
2099 kg / 2279 kg |
Startowa |
normalna: 3700 kg / 3800 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
350 km/h na 2380 m / 380 km/h na 3600 m |
Prędkość przelotowa |
256 km/h na 2000 m |
Prędkość wznoszenia |
czas wznoszenia na 3000 m: |
Pułap |
7400 m / 8260 m |
Zasięg |
1220 km (maks. 2150 km) / 1991 km (maks. 2280 km) |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1 km wz. 92 kal. 7,7 mm bomby lub torpeda o masie do 800 kg | |
Użytkownicy | |
Japonia | |
Rzuty | |
Nakajima B5N (Wzór 97) (jap. 中島 B5N Nakajima B5N) – trzymiejscowy pokładowy samolot torpedowo-bombowy konstrukcji japońskiej z okresu drugiej wojny światowej. Alianci nadali mu nazwę kodową Kate[2].
W odróżnieniu od przestarzałych modeli alianckich samolotów Douglas TBD Devastator i Fairey Swordfish Nakajima B5N na początku wojny był nowoczesną jednostką o bardzo dobrych parametrach bojowych[3].
W parze z torpedą lotniczą Typ 91 cechowały go duża prędkość i wysokość zrzutu, co zwiększało bezpieczeństwo samolotu oraz załogi w trakcie ataku, a także wydłużało czas lotu torpedy, skracając tym samym podwodną część jej drogi do celu. W konsekwencji zmniejszało to do minimum czas na reakcję celu i jego szanse na wymanewrowanie torpedy. Wykazały się skutecznością podczas ataku na Pearl Harbor, w bitwie na Morzu Koralowym i podczas bitwy pod Midway[4].