Nowa Galicja

Nowa Galicja / Zachodnia Galicja
Neugalizien / Westgalizien
kraj koronny
1795–1803
Państwo

 Monarchia Habsburgów

Siedziba

Lublin, Kraków (od 1797)

Data powstania

1795

Data likwidacji

1803

Gubernator

Anton Baum von Apfelhofen (p.o.)

Języki urzędowe

niemiecki

Położenie na mapie
Położenie na mapie
Mapa Królestwa Galicji z Nową Galicją zaznaczoną kolorem żółtym; zaznaczony na granatowo cyrkuł zamojski, zagarnięty podczas I rozbioru, nie należał do Nowej Galicji, choć razem z nią wszedł w skład Księstwa Warszawskiego w 1809 (a następnie Królestwa Polskiego i Rosji); zaznaczony na zielono cyrkuł krakowski, zagarnięty podczas III rozbioru, należał do Nowej Galicji i wszedł również w skład Księstwa Warszawskiego w 1809, lecz w 1815 został z niego wyłączony tworząc Wolne Miasto Kraków[1], a po jego zniesieniu w 1846 powrócił do Austrii
Podział Galicji i Nowej Galicji na cyrkuły na początku 1803 r.

Nowa Galicja lub Galicja Zachodnia (niem. Neu-Galizien, West-Galizien) – w latach 1796–1803 jednostka podziału terytorialnego ziem polskich zagarniętych przez Austrię na mocy III rozbioru Polski w 1795. Obszar należał do Austrii w latach 1795–1809: do 1803 jako osobny kraj koronny, a od 1 listopada 1803 w składzie Galicji[2].

  1. Oprócz skrawka na prawym brzegu Wisły z miastem Podgórzem, który pozostał w Austrii.
  2. Pilleriana z 1803 r. Nr XXXII, s. 150.

Nowa Galicja

Dodaje.pl - Ogłoszenia lokalne