kraj koronny | |
1795–1803 | |
Państwo | |
---|---|
Siedziba | |
Data powstania |
1795 |
Data likwidacji |
1803 |
Gubernator |
Anton Baum von Apfelhofen (p.o.) |
Języki urzędowe | |
Położenie na mapie![]() Mapa Królestwa Galicji z Nową Galicją zaznaczoną kolorem żółtym; zaznaczony na granatowo cyrkuł zamojski, zagarnięty podczas I rozbioru, nie należał do Nowej Galicji, choć razem z nią wszedł w skład Księstwa Warszawskiego w 1809 (a następnie Królestwa Polskiego i Rosji); zaznaczony na zielono cyrkuł krakowski, zagarnięty podczas III rozbioru, należał do Nowej Galicji i wszedł również w skład Księstwa Warszawskiego w 1809, lecz w 1815 został z niego wyłączony tworząc Wolne Miasto Kraków[1], a po jego zniesieniu w 1846 powrócił do Austrii |
Nowa Galicja lub Galicja Zachodnia (niem. Neu-Galizien, West-Galizien) – w latach 1796–1803 jednostka podziału terytorialnego ziem polskich zagarniętych przez Austrię na mocy III rozbioru Polski w 1795. Obszar należał do Austrii w latach 1795–1809: do 1803 jako osobny kraj koronny, a od 1 listopada 1803 w składzie Galicji[2].