Opera za trzy grosze

Opera za trzy grosze
Die Dreigroschenoper
Muzyka	Kurt Weill
Libretto	Bertolt Brecht
Liczba aktów	3 akty z prologiem
Język oryginału	niemiecki
Źródło literackie	Opera żebracza, John Gay
Czas trwania	XVIII w., Anglia
Data powstania	1928
Prapremiera	31 sierpnia 1928, Berlin
Premiera polska	17 maja 1929; Teatr Reduta, Warszawa (reż. Leon Schiller)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł należy dopracować:

→ poprawić styl – powinien być encyklopedyczny.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Opera za trzy grosze (niem. Die Dreigroschenoper) – opera (właściwie musical)^[1] Bertolta Brechta, do której muzykę napisał Kurt Weill; adaptacja opery balladowej Opera żebracza (1728) Johna Gaya, satyry na burżuazję i wysokie sfery Londynu.

Polski przekład Brunona Winawera po II wojnie światowej opracowała dodatkowo (poprawiła, uwspółcześniła stylistycznie) Barbara Witek-Swinarska, songi tłumaczył Władysław Broniewski. Polska premiera odbyła się w opracowaniu muzycznym Leona Schillera i Grzegorza Fitelberga. Później reżyserował m.in. Operę za trzy grosze Erwin Axer (Warszawa), Jakub Rotbaum (Wrocław, 1957) i Konrad Swinarski (Warszawa, 1958). Dziś w dalszym ciągu wystawiana (również i w Polsce) należy do klasycznego repertuaru teatralnego i muzycznego.

Brecht ukazuje w „Operze za trzy grosze” przestępczy charakter systemu kapitalistycznego^{[styl do poprawy]}.

↑ Lucjan Kydryński pisze w „Przewodniku operetkowym”: „sztuka czy musical? – raczej to drugie...”, w: Lucjan Kydryński, Przewodnik operetkowy. Warszawa PWM, 1986, s. 592.

[1] Lucjan Kydryński pisze w „Przewodniku operetkowym”: „sztuka czy musical? – raczej to drugie...”, w: Lucjan Kydryński, Przewodnik operetkowy. Warszawa PWM, 1986, s. 592.

[1]