biskup Apostoł Pomorzan[1] | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
30 czerwca 1139 |
Czczony przez | |
Kanonizacja |
1189 |
Wspomnienie |
30 czerwca, |
Atrybuty |
strój biskupi, krzyż misyjny, makieta kościoła, lew leżący u stóp, niekiedy strzały i gwoździe |
Patron |
archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej, |
Szczególne miejsca kultu |
Otton z Bambergu, Otto von Mistelbach[2], znany także jako Otto z Bambergu czy Otto(n) z Bambergi, niem. Otto von Bamberg (ur. ok. 1060 we Frankonii, zm. 30 czerwca 1139[3] w Bambergu) – biskup Bambergu od 1102, kanclerz cesarza Henryka IV, misjonarz, święty Kościoła katolickiego, zwany „Apostołem Pomorzan”[1] i „ojcem klasztorów”.
Otton przez całe lata 80. XI w. pozostawał w Polsce. Był nauczycielem w szkole katedralnej w Płocku, stolicy książęcej i biskupiej. Do szkoły tej uczęszczali wyłącznie kandydaci do stanu duchownego, synowie z polskich możniejszych rodów rycerskich. Znał doskonale język polski i nauczał w nim. To właśnie znajomość mowy polskiej mogła być przyczyną wezwania Ottona do chrystianizacji Pomorza[4].