Otton z Bambergu

Święty
Otton z Bambergu
Otto von Bamberg
biskup
Apostoł Pomorzan[1]
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

ok. 1060
Frankonia (obecnie część Bawarii)

Data i miejsce śmierci

30 czerwca 1139
Bamberg

Czczony przez

Kościół katolicki
ewangelicznych chrześcijan

Kanonizacja

1189
przez papieża Klemensa III

Wspomnienie

30 czerwca,
1 lipca (Polska),
30 września (Bamberg)

Atrybuty

strój biskupi, krzyż misyjny, makieta kościoła, lew leżący u stóp, niekiedy strzały i gwoździe

Patron

archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej,
bamberskiej i berlińskiej,
orędownik w przypadku gorączki oraz wścieklizny

Szczególne miejsca kultu

Bamberg, Szczecin, Cerkwica i Pyrzyce

Kopia czternastowiecznej figury św. Ottona z Zamku Książąt Pomorskich w Szczecinie
Opactwo benedyktyńskie: kościół św. Michała z kaplicą grobową i relikwiarzem św. Ottona na Wzgórzu Świętego Michała w Bambergu

Otton z Bambergu, Otto von Mistelbach[2], znany także jako Otto z Bambergu czy Otto(n) z Bambergi, niem. Otto von Bamberg (ur. ok. 1060 we Frankonii, zm. 30 czerwca 1139[3] w Bambergu) – biskup Bambergu od 1102, kanclerz cesarza Henryka IV, misjonarz, święty Kościoła katolickiego, zwany „Apostołem Pomorzan”[1] i „ojcem klasztorów”.

Otton przez całe lata 80. XI w. pozostawał w Polsce. Był nauczycielem w szkole katedralnej w Płocku, stolicy książęcej i biskupiej. Do szkoły tej uczęszczali wyłącznie kandydaci do stanu duchownego, synowie z polskich możniejszych rodów rycerskich. Znał doskonale język polski i nauczał w nim. To właśnie znajomość mowy polskiej mogła być przyczyną wezwania Ottona do chrystianizacji Pomorza[4].

  1. a b Rosik 2020 ↓, s. 7.
  2. Bishop Otto von Mistelbach [Catholic-Hierarchy] [online], www.catholic-hierarchy.org [dostęp 2023-06-08].
  3. Malkewitz 1904 ↓, s. 71.
  4. Grążawski 2003 ↓, s. 131.

Otton z Bambergu

Dodaje.pl - Ogłoszenia lokalne