Per Albin Hansson

Ten artykuł od 2014-10 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Per Albin Hansson

Data i miejsce urodzenia	28 października 1885 Kulladal
Data i miejsce śmierci	6 października 1946 Sztokholm
Premier Szwecji
Okres	od 24 września 1932 do 19 czerwca 1936
Poprzednik	Felix Hamrin
Następca	Axel Pehrsson-Bramstorp
Premier Szwecji
Okres	od 28 września 1936 do 6 października 1946
Poprzednik	Axel Pehrsson-Bramstorp
Następca	Tage Erlander
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Per Albin Hansson (ur. 28 października 1885 w Kulladal (obecnie dzielnica Malmö), zm. 6 października 1946 w Sztokholmie) – szwedzki polityk, działacz Szwedzkiej Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej, w młodości dziennikarz.

Był synem murarza^[1]. W latach 1917–1924 zajmował stanowisko redaktora naczelnego dziennika „Social-Demokraten”. W 1918 po raz pierwszy został wybrany deputowanym do Riksdagu, którym pozostał już do śmierci. Od 1925 do końca życia pełnił funkcję przewodniczącego Szwedzkiej Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej. Był ministrem wojny (1920), a później obrony (1920, 1921–1923, 1924–1926)^[2]. Od 24 września 1932 do 19 czerwca 1936 oraz od 28 września 1936 do śmierci sprawował urząd premiera Szwecji.

Jako premier prowadził politykę interwencjonizmu i wdrażał reformy o charakterze społecznym. Nie przyjął niemieckiej propozycji o zawarciu paktu o nieagresji (maj 1935)^[1].

W 1941 roku odrzucił propozycję prawicowych polityków z 1938 roku, by poszerzyć ustawę zasadniczą Królestwa Szwecji o prawa człowieka^[3].

Głównym zadaniem jego trzeciego rządu stało się utrzymanie niezawisłości i neutralności Szwecji przez niedopuszczenie do czynnego zaangażowania się kraju w działania wojenne^[4]. Jednym z najważniejszych wyzwań był Midsommarkrisen, czterodniowy kryzys polityczny w dniach 22–25 czerwca 1941, spowodowany niemieckim żądaniem umożliwienia przejazdu tranzytowego przez terytorium Szwecji od granicy z Norwegią do granicy z Finlandią w pełni uzbrojonej niemieckiej dywizji piechoty przy wykorzystaniu szwedzkiego taboru kolejowego^[4].

Jego imieniem (Per Albin-linjen) nazywano potocznie Linię Skanii(inne języki), 500-kilometrową linię fortyfikacji zbudowaną w czasie II wojny światowej w południowym Götalandzie od Båstad przez Skanię do środkowego Blekinge^[5].